ดาวอารมณ์ดี จรีรัตน์ เพชรโสม

ผู้หญิงสวยไม่จำเป็นต้องขาวใส อ่อนโยนเสมอไป แต่ความมั่นใจและการมองโลกในแง่ดีก็มีส่วนทำให้ผู้หญิงทุกคนที่ไม่ได้อยู่ในพิมพ์นิยม ฉายแววความสวยที่โดดเด่นและแตกต่าง สิ่งเหล่านี้เรารับรู้ได้จากน้องใบตอง-จรีรัตน์ เพชรโสม นักศึกษาชั้นปี 4 คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ ภาควิชานิเทศศิลป์ สาขาภาพยนตร์และวิดีโอ สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าเจ้าคุณทหารลาดกระบัง

 เธอคนนี้มีดีกรีเป็นผู้เข้ารอบ 20 คนสุดท้าย ในการประกวดพรีเซนเตอร์ รถโตโยต้า ยาริส ซึ่งเราเชื่อว่าหากคุณได้มีโอกาสพูดคุยกับเธอไม่เกิน 5 นาที เธอจะเปิดหัวใจคุณให้ยอมรับเธอเป็นมิตร และนำเราเข้าสู่โลกอันแสนซื่อ และตรงไปตรงมา อย่างที่หาไม่ได้จากคนไหน

 น้องใบตองบอกกับพี่ๆ ว่า สิ่งที่เป็นอยู่ในเวลานี้น่าจะเริ่มต้นจากการถามตัวเองว่า แท้จริงแล้วความสุขของเราคือการทำอะไร 

 “ก่อนที่จะสอบเข้าเรียนต่อที่พระจอมเกล้าลาดกระบัง ก็ดูไว้หลายคณะเหมือนกัน แรกๆ ก็หาคำตอบกับตัวเองไม่ได้ว่าความงามสุขที่แท้จริงที่เราอยากจะทำคืออะไรกันแน่ นอกจากพูดเก่งอย่างเดียว แต่ตอนที่พี่สาวเรียนอยู่พระจอมเกล้าลาดกระบัง วิทยาเขตชุมพร ก็ได้มีโอกาสเข้าไปหาพี่สาวบ่อย ทำให้เราชอบบรรยากาศ ความเป็นรุ่นพี่รุ่นน้องของที่นี่

 เธอบอกว่า ชอบ ขนาดฝันว่าต้องเรียนที่ลาดกระบังให้ได้ และดูว่าเราจะเรียนอะไรที่ลาดกระบังได้บ้าง ตอนแรกอยากจะเรียนต่อด้านสังคมสังเคราะห์กับโบราณคดี เพราะตอนเรียนมัธยมฯ ก็ทำงานเป็นมัคคุเทศก์ให้กับจังหวัด ในกลุ่มสิ่งแวดล้อมจังหวัดชุมพร ได้พานักท่องเที่ยวไปเที่ยวตามสถานที่ต่างๆ ก็ได้เรียนรู้เรื่องการฝึกพูดตั้งแต่ตอนนั้น

 “ความรู้สึกเราก็เลยรู้สึกชอบงานที่ได้ทำงานร่วมกับคนอื่น และทำให้คนอื่นมีความสุขกับสิ่งที่เราทำ สุดท้ายเราก็เลือกคณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ ภาควิชานิเทศศิลป์ สาขาภาพยนตร์และวิดีโอ เพราะเป็นงานที่ทำให้ผู้อื่นมีความสุขกับผลงานที่เราสร้างขึ้นมา”

 ใบตอง เล่าถึงชีวิตในรั้วมหาวิทยาลัยต่อจากนั้นว่า เรียนยากมาก ปีแรกได้เกรดไม่ค่อยดี แต่ก็อยากทำให้พี่สาวเราภูมิใจในผลการเรียน เพราะมีสัญญาเรื่องผลการเรียนกันไว้ แม้พี่สาวจะไม่ได้ตั้งไว้สูงมาก แต่พี่สาวกับคุณแม่ก็เป็นคนส่งเงินให้เรียน ก็อยากทำให้ท่านภูมิใจ แต่ถามว่าท้อไหม เธอบอกเลยว่าไม่ท้อ เพราะสนุกกับการเข้ากิจกรรมตลอด เรียนยากแค่ไหนก็เลยไม่เครียด เพราะเวลารุ่นพี่ถามว่ามีกิจกรรมมาให้ทำ ก็ยกมือหมดทุกกิจกรรม (แล้วใบตองก็หัวเราะอย่างอารมณ์ดีมากๆ)

 “ส่วนเรื่องการเรียนคิดว่า ไม่ว่าเราจะเรียนอะไรมา พอเข้ามาเรียนในมหาวิทยาลัยทุกอย่างจะเริ่มต้นจากศูนย์หมด การเรียนสำหรับใบตองจึงยากมาก และถ้าเราไม่มีความพยายามความยากมากก็จะกลายเป็นยากมากๆ แต่เรื่องแบบนี้ไม่ยากเกินความพยายามของเรา ด้วยการปรับวิธีการเรียนใหม่ให้เรามีผลการเรียนดีขึ้น อย่างวิชาปฏิบัติที่เราไม่ถนัด อย่างการดรออิ้ง พยายามทำให้ดีที่สุด ซึ่งก็ผ่านไปด้วยดี แต่วิชาทฤษฎีที่เราสามารถทำเกรดได้ก็มุ่งให้เต็มที่

 “อีกอย่างวิชานิเทศศิลป์เป็นวิชาที่ว่าด้วยการศึกษารากเหง้าของภาพยนตร์ว่า เกิดขึ้นมาจากการสร้างสรรค์งานศิลปะเหมือนกัน แต่เป็นศิลปะในหลายๆ แขนงมาประกอบกันเป็นภาพยนตร์ ช่วยให้ความบันเทิงกับคน และเราจะได้เรียนตั้งแต่พื้นฐานเบื้องหลังทั้งหมดก่อนจะออกมาเป็นภาพยนตร์ เป็นวิชาที่ให้ความสุขกับคนอื่น แม้ยากแค่ไหนเราจึงมีความสุขที่ได้เรียน”

 เราถามใบตองต่อไปว่า แล้วการประกวดพรีเซนเตอร์ โตโยต้า ยาริส ล่ะ สาวน้อยตอบอย่างอารมณ์ดีว่าการเรียนที่นี่เริ่มมาจากสิ่งที่ชอบ แต่การประกวดพรีเซนเตอร์ โตโยต้า ยาริส เริ่มมาจากความอยากได้รถ เพราะมีความจำเป็นต้องใช้รถขับมาเรียน ไม่ได้คาดหวังว่าจะต้องได้เข้าวงการบันเทิง แต่ยอมรับว่าหลังจากเข้ารอบ 20 คนสุดท้าย ชีวิตก็เปลี่ยน  สิ่งที่ได้กลับมาก็คือเรื่องงาน เวลามีงานแคส
สปอตโฆษณาของโตโยต้าก็จะได้โอกาสมากกว่าคนอื่นที่ไม่ได้เข้าประกวด มีงานถ่ายแบบ งานพิธีกร ล่าสุดก็เป็นพิธีกรรายการ GO ซึ่งเป็นรายการนำเที่ยวทางช่องยูทูบ iHereTV ทำให้เราได้รู้แนวคิดวิธีการทำงาน มีรายได้ช่วยแบ่งเบาภาระทางบ้าน

 นอกจากนี้ ใบตองยังบอกกับเราอีกว่า เวลาสิ่งที่ได้จากการทำงาน ก็คือ แนวคิดในการทำงานและการใช้ชีวิต เวลาที่เจอปัญหาอย่างเรื่องการเรียนที่ไม่เข้าใจไม่รู้เรื่อง ก็ต้องหาความรู้จากคนที่มีประสบการณ์ที่สามารถสอนเราได้ หรืออย่างในการทำงานก็ต้องใช้ไหวพริบในการสื่อสาร โดยเฉพาะเรื่องการพูดกับแต่ละคนไม่เหมือนกัน ต้องใช้ความรู้และไหวพริบเชื่อมความกับคนเหล่านี้ที่ทำงานด้วยกัน แต่ที่สำคัญก็คือการพยายามอยู่กับปัจจุบันให้มากที่สุด โดยยึดสิ่งเดียวคือเป้าหมายในชีวิต

 “เป้าหมายในชีวิตสูงสุดตอนนี้ คือ ความฝันที่เราอยากจะทำให้ครอบครัว คุณแม่ และพี่สาว กลับมาอยู่ด้วยกัน ไม่ต้องรวยมีเงินหลายๆ ล้านก็ได้ แค่เรากลับมาอยู่ด้วยกัน ถือว่าเป็นความฝันสูงสุดของเราแล้ว ถึงมีเงินเป็นร้อยล้านแต่กลับบ้านมาไม่มีใครให้กอด มันเป็นความสุขของเราคนเดียว ที่ไม่เท่ากับการเห็นคนที่เรารักมีความสุข” ใบตองทิ้งท้ายอย่างน่าคิดภายใต้สีหน้าที่เต็มไปด้วยอารมณ์ขัน ยังมีความจริงจังและจริงใจซ่อนอยู่ในทุกคำพูดของเธอ