สิ้น "หลวงปู่บุญหนา" พระอริยะแห่งสกลนคร

หลวงปู่บุญหนา ธัมมทินโน แห่งวัดป่าโสตถิผล สกลนคร ละสังขารแล้ว หลังอาพาธด้วยโรคมะเร็งปอด สิริอายุ 84 ปี

เมื่อวันที่ 6 เม.ย. เวลา 14.52 น. หลวงปู่บุญหนา ธัมมทินโน เจ้าอาวาสวัดป่าโสตถิผล อ.พรรณานิคม จ.สกลนคร ได้มรณภาพอย่างสงบ สิริอายุ 84 ปี 9 เดือน 1 วัน 64 พรรษา หลังจากก่อนหน้านี้หลวงปู่บุญหนาได้อาพาธด้วยโรคมะเร็งปอด และเข้ารับการรักษาที่โรงพยาบาลศรีนครินทร์ เป็นระยะๆ

ทั้งนี้เมื่อวันที่ 5 เม.ย.ที่ผ่านมาหลวงปู่บุญหนาได้เดินทางมาโรงพยาบาลศรีนครินทร์อีกครั้งเนื่องจากอาการทรุดลง จนเมื่อเวลา 03.00 ของวันที่ 6 เม.ย. หลวงปู่มีอาการหายใจไม่ออก จำเป็นต้องใช้เครื่องช่วยหายใจประคอง

ทางศิษยานุศิษย์จึงนิมนต์หลวงปู่กลับวัดตามที่หลวงปู่ได้สั่งไว้ กระทั่งเวลา 14.52 น. หลวงปู่บุญหนาจึงละสังขารอย่างสงบ ในกุฏิ วัดป่าโสตถิผล

หลวงปู่บุญหนานับเป็นหนึ่งในศิษย์รุ่นสุดท้ายของ พระอาจารย์มั่น ภูริทัตโต และได้ชื่อว่าเป็นพระสายวิปัสสนากรรมฐานที่เคร่งครัดในพระธรรมวินัยรูปหนึ่งแห่ง เมืองสกลนคร ท่านเป็นหลานแท้ๆ ของหลวงปู่ฝั้น อาจาโร แห่งวัดป่าอุดมสมพร ต.พรรณา อ.พรรณานิคม จ.สกลนคร เมื่ออายุ 12 ปีได้เข้าพิธีบรรพชาที่ วัดแจ้ง บ้านหนองโดก ต.ช้างมิ่ง อ.พรรณานิคม จ.สกลนคร อันเป็นบ้านเกิดของท่าน

สามเณรบุญหนาได้มีโอกาสปฏิบัติอุปัฏฐากรับใช้พระอาจารย์อ่อน ญาณสิริ ศิษย์พระอาจารย์มั่น เนื่องจากด้วยพระอาจารย์อ่อนเดินธุดงค์มาพำนักหาความสงบวิเวกอยู่ที่บริเวณป่าช้าบ้าน หนองโดก ซึ่งอยู่ไม่ไกลจากวัดที่สามเณรบุญหนาพำนักอยู่

ด้วยเหตุนี้สามเณรบุญหนาจึงได้มีโอกาสติดตามพระอาจารย์อ่อนไปกราบนมัสการพระอาจารย์มั่น ณ วัดป่าบ้านหนองผือ บ้านหนองผือ ต.นาใน อ.พรรณานิคม จ.สกลนคร เป็นประจำ นอกจากนี้ ท่านยังได้ปฏิบัติอุปัฏฐากรับใช้ครูบาอาจารย์อื่นๆ อีก เช่น พระอาจารย์ชอบ ฐานสโม พระอาจารย์ตื้อ อจลธมฺโม พระอาจารย์ลี ธัมมธโร พระอาจารย์แหวน สุจิณโณ พระอาจารย์สิม พุทธาจาโร และพระอาจารย์จาม มหาปุญโญ

หลวงปู่บุญหนา มักให้สติแก่ญาติโยมผู้เดินทางมากราบนมัสการเสมอว่า ให้เป็นผู้มีสติ ระลึกรู้ในกาย สติระลึกรู้ในวาจาคำพูด สติระลึกรู้ในใจ เมื่อสติรู้ซักซ้อมอยู่ภายในกาย วาจา และใจแล้ว ทำ พูด คิด ถูกและผิด ก็ระลึกรู้อยู่ ปรับปรุงอยู่อย่างนี้เสมอ ซึ่งเป็นคำสอนของพระอาจารย์อ่อน ญาณสิริ ที่ได้เล่าเรื่องของท่านพระอาจารย์เสาร์ กนฺตสีโล เทศน์แสดงธรรมสั้นๆ ในช่วงที่เคยเดินทางไปกราบนมัสการพระอาจารย์มั่นครั้งนั้นว่า "กายสุจริต วจีสุจริต มโนสุจริต กายบริสุทธิ์ วาจาบริสุทธิ์ ใจบริสุทธิ์"