โผ(ไม่)ลับ ครม.เพื่อไทย กับเก้าอี้ที่ไร้เจ้าของ (ที่แท้จริง)

โผ ครม.เพื่อไทยที่สะพัดกันอยู่ช่วงนี้ ทำให้รู้ว่า แม้จะเป็นพรรคแกนนำรัฐบาล แต่ตำแหน่งก็ไม่ได้มาจากแค่คะแนนเสียง…มันมาจากความพอใจของหลายกลุ่ม ทั้งในพรรค นอกพรรค และนอกประเทศ

พิชัย ชุณหวชิร ถูกวางเป็นรองนายกฯ และรมว.คลัง — แต่กลับต้อง “ลุ้น” หนักกว่าคนที่ยังไม่ถูกเสนอชื่อด้วยซ้ำ เพราะดันไปติดเงื่อนไขทางการเมืองระดับ “ข้ามทวีป” การเจรจากับสหรัฐฯ ว่าเขาจะไว้วางใจได้แค่ไหน? พร้อมกับแรงกระเพื่อมภายในพรรคเพื่อไทยที่มีมากอยู่ มองข้ามหัว ส.ส.หลายต่อหลายครั้ง

นักวิชาการที่ถูกดันขึ้นพาณิชย์อย่าง พิชัย นริพทะพันธุ์  ก็ใช่ว่าจะรอด เพราะเมื่อขึ้นชื่อว่า “ข้าราชการสายเทคนิค” ก็อาจไม่ถูกใจนักการเมืองสายดีลที่เคยชินกับ “กระทรวงทำมาหากินใช่หรือไม่?

ส่วน มาริษ เสงี่ยมพงษ์ รัฐมนตรีต่างประเทศ ก็อาจต้องเตรียมตัวบอกลา — เพราะแหล่งข่าวหลายสายบอกตรงกันว่า คนใหม่อาจไม่ได้เก่งเรื่องต่างประเทศ แต่อาจเก่งเรื่อง “การเมืองภายในพรรค”

ขุนศึกอย่าง ประเสริฐ จันทรรวงทอง ผู้ที่ได้รับความไว้วางใจอย่างมากถึงขั้นปูนบำเหน็จนั่งรองนายกฯ ควบว่าการกระทรวงฯ แต่ไฉนมีข่าวถูกคาดว่าจะ “จับคู่” รัฐมนตรีช่วยมานั่งประกบ เพื่อเบรกอำนาจที่อาจมากไป หรือไม่ก็เพื่อเปลี่ยนเก้าอี้โดยไม่เสียหน้า

 

แต่คนที่น่าจับตามากที่สุดในรอบนี้ อาจไม่ใช่รัฐมนตรีเศรษฐกิจหรือต่างประเทศ…

มนพร เจริญศรี จากตำแหน่ง รมช.คมนาคม อาจถูกขยับไปนั่ง รมช.มหาดไทย —

ในสายตาคนนอก นี่อาจจะดูเหมือนไม่มีอะไรในกอไผ่

แต่สำหรับคนในพรรค… นี่คือ “กระทรวงคุมพื้นที่” ที่สำคัญที่สุดในทุกฤดูเลือกตั้ง

มหาดไทยคือกระทรวงที่ควบคุมเครือข่ายผู้ว่าฯ นายอำเภอ กำนัน ผู้ใหญ่บ้าน และกลไกราชการท้องถิ่นทั้งหมด

ถ้ามนพรได้ไปจริง เธอจะกลายเป็น แม่ทัพที่มีอาวุธครบมือ ในการจัดระเบียบการเมืองภาคอีสานและอาจขยายอิทธิพลได้ไกลถึงเลือกตั้งครั้งหน้า

ธีรารัตน์ สำเร็จวาณิชย์ ต้องลุ้นหนัก ว่าตำแหน่ง รมช.มหาดไทย จะเหลือให้เธอหรือไม่? เพราะแรงกระแทกจากการเมืองภายใน เริ่มถาโถมเข้าเก้าอี้ของเธอเช่นกัน

แม้แต่ นฤมล ภิญโญสินวัฒน์ ก็ยังอยู่ในโหมดลุ้น ว่าจะได้สลับเก้าอี้ หรือกลายเป็นแค่ตัวสำรองในเกมที่เปลี่ยนเร็วเกินคาด

หมากตัวผู้เล่นใน ครม.ยังไม่ทันสะเด็ด โค้ดลับคนนอกที่แว่วมาปั่นป่วนไม่หยุด

“นาย ธ + นาย ฐ + ทหารอากาศ” ที่แม้ไม่มีรายชื่อในโผ แต่กลับมีน้ำหนักมากกว่าหลายคนที่อยู่ในโผเสียอีก

คำถามสำคัญจึงไม่ใช่แค่ว่า “ใครได้ ใครหลุด”

แต่ต้องถามว่า…ใครเป็น “เจ้าของเก้าอี้” ตัวจริง?