ฝรั่งเศสตัดตอนค้ากาม ห้ามแต่งยั่วก่อนขาย

รัฐบาลฝรั่งเศสใช้วิธีสุดเนียนในการจัดระเบียบการขายบริการทางเพศ สั่งห้ามแต่งตัวโชว์เซ็กซี่

เป็นที่ทราบกันดีว่า บางประเทศในยุโรปเป็นดินแดนเซ็กซ์เสรี หรือ “ฟรีเซ็กซ์” ใครใคร่ทำธุรกิจใต้สะดือก็สามารถทำได้ภายใต้กรอบของกฎหมาย แต่หลายประเทศก็ใช่ว่าจะใจกว้างเปิดให้ค้าขายทางเพศกันอย่างโจ๋งครึ่ม และพากันใช้สารพัดวิธีที่จะจัดระเบียบธุรกิจย่านโคมแดงไม่ให้ประเจิดประเจ้อเกินไป

อย่างล่าสุด รัฐบาลฝรั่งเศสพยายามใช้วิธีที่แสนจะแนบเนียนในการจัดระเบียบบรรดาคุณโส โดยเตรียมประกาศใช้กฎหมายใหม่ห้ามหญิงขายบริการ “ทำตัวเหมือนโสเภณีในที่สาธารณะ” แต่ยังอนุญาตให้ขายบริการได้ตามปกติ

ได้ยินแล้วงงหลายตลบ หากไม่ฟังคำอธิบายคงไม่รู้ว่ากฎหมายฉบับนี้มาไม้ไหนกันแน่

ก่อนอื่นต้องทำความเข้าใจก่อนว่า ฝรั่งเศสจัดให้มีพื้นที่สำหรับขายบริการทางเพศเป็นกิจจะลักษณะอย่างถูกกฎหมาย เช่น ที่ย่านรู แซงต์ เดอนีส์ และย่านปิกาลล์ ในกรุงปารีส ซึ่งใครที่ผ่านไปผ่านมาแถบนี้จะเห็นหญิงสาวและไม่สาวมากมายในชุดวาบหวิวที่ดูก็รู้ว่าทำอาชีพอะไร พากันยืนเรียงรายริมถนนพร้อมเสนอให้บริการแก่ผู้ที่สนใจ

อย่างไรก็ตาม ในระยะหลังเจ้าหน้าที่บ้านเมืองไม่ค่อยจะสบอารมณ์กับภาพลักษณ์ทำนองนี้สักเท่าไหร่ จึงพยายามผลักดันระเบียบต่างๆ นานา เพื่อกดดันให้การค้าบริการทางเพศหมดที่ยืนในสังคม

ล่าสุด เตรียมแก้ไขมาตรา 255 ในกฎหมายอาญา กำหนดมิให้ผู้ใดกระทำการโฆษณาชวนเชื่อเพื่อขายบริการทางเพศ รวมถึงการแสดงให้เห็นว่ามีเจตนาดังกล่าว ซึ่งหมายความว่า แม้แต่การแต่งตัววาบหวิวอันเป็นเอกลักษณ์ของคุณโสก็ไม่สามารถทำได้อีกต่อไป

นั่นคือ ต่อไปนี้การสวมเสื้อแหวกโน่นแหวกนี่ สวมกระโปรงสั้นจู๋ สวมรองเท้าส้นสูงปรี๊ด หรือแต่งหน้าจัดๆ สวยๆ ไม่สามารถทำได้อีกต่อไป เพราะเข้าข่ายแต่งตัวยั่วยวนลูกค้า ถือเป็นการโฆษณาอย่างหนึ่ง

แต่หากแต่งแบบมิดชิดสุดๆ เช่น สวมกางเกงขายาว รองเท้าผ้าใบ แล้วเสนอตัวกับผู้สนใจตามริมสองข้างทาง ก็ยังทำได้ไม่ผิดกฎหมาย ดังที่ระบุไว้ว่า การแสวงหารายได้จากการให้บริการทางเพศสามารถกระทำได้ ตราบเท่าที่ไม่มีการโฆษณา

การแก้ไขกฎหมายจะมีการซาวด์เสียงในวุฒิสภาสัปดาห์นี้ แต่ต้องเผชิญกับกระแสต่อต้านรุนแรงทั้งจากกลุ่มผู้ขายบริการและกลุ่มสนับสนุนการค้าบริการ โดย โคลเอ้ นาวาโร โฆษกของสหภาพแรงงานทางเพศ หรือสตราสส์ แถลงว่า กฎหมายนี้เป็นการจ้องจับผิดผู้หญิงเพียงเพราะการแต่งกายมากเกินไป ทำให้ผู้หญิงในวงการนี้ตกเป็นจำเลย และทำให้เงื่อนไขการทำงานเลวร้ายลง

ขณะที่กลุ่มต่อต้านโสเภณี หรือมูฟมองต์ ดู นิด์ กลับระบุว่า กฎหมายนี้ยังไม่แรงพอ และควรจะออกกฎหมายเอาผิดกับผู้ซื้อบริการด้วย ซึ่งโอกาสที่จะมีการรับรองมาตรการดังกล่าวมีน้อยมาก เนื่องจากกระแสต่อต้านการจัดระเบียบคุณโสรุนแรงพอสมควร

เมื่อ 2 ปีก่อน สมาชิกสภาผู้แทนราษฎรหญิงจากพรรคการเมืองฝ่ายขวาที่ชื่อ ช็องตาล บรูเนล เรียกร้องให้มีการเปิดซ่องอย่างถูกกฎหมาย เพื่อที่รัฐบาลจะสามารถเรียกเก็บภาษีจากธุรกิจเหล่านี้ได้ และเพื่อป้องกันไม่ให้ผู้หญิงขายบริการต้องประเคนรายได้ก้อนโตให้กับพวกนายหน้าอย่างไม่เป็นธรรมกับพวกเธอ

กระนั้นก็ตาม รัฐบาลฝรั่งเศสไม่เพียงไม่สนองตอบข้อเสนอนี้ แต่ยังเตรียมทำหมันธุรกิจค้ากามทั้งหมด โดยจุดประสงค์ของการผ่านกฎหมายห้ามแต่งตัวเหมือนคนขายบริการ แท้จริงแล้วก็เพื่อกดดันทางอ้อมให้บรรดาผู้ค้ารีบหาอาชีพการงานใหม่เสีย ก่อนที่รัฐบาลจะตัดตอนธุรกิจนี้อย่างเต็มรูปแบบ

ทั้งนี้ จากการสำรวจล่าสุด พบว่ามีโสเภณีในฝรั่งเศสถึง 20,000 คน สามารถเสนอขายบริการทางเพศได้ แต่กลับไม่มีซ่องอย่างถูกกฎหมายเพื่อรองรับแม้แต่แห่งเดียว สวนทางกับความต้องการของประชาชนในสัดส่วนถึง 6 ใน 10 ของคนที่ต้องการให้เปิดซ่องถูกกฎหมายเสียที