นั่งโต๊ะนี้มากว่ามา 50 ปีแล้ว

นักวิทยาศาสตร์ที่สร้างชื่อเสียงให้กับประเทศไทย คงไม่มีใครไม่รู้จัก “ดร.อาจอง ชุมสาย ณ อยุธยา”

โดย...อลิสษา ทองขาว

นักวิทยาศาสตร์ที่สร้างชื่อเสียงให้กับประเทศไทย คงไม่มีใครไม่รู้จัก “ดร.อาจอง ชุมสาย ณ อยุธยา” ผู้คิดค้นระบบลงจอดของยานอวกาศไวกิ้งให้กับองค์การนาซาสหรัฐ

“ผมลาราชการไปสหรัฐเพื่อหาประสบการณ์แล้วนำกลับมาสอนนักศึกษา ไม่ได้ตั้งใจจะไปอยู่ที่นั่น ก็เลยไม่ลังเลใจที่จะกลับประเทศไทยทันทีภายหลังจากคิดค้นอุปกรณ์ชิ้นนั้นเสร็จ แม้ว่าจะมีข้อเสนอที่ดีที่มาพร้อมกับชื่อเสียงและเงินทอง แต่ผมตั้งใจจะนำความรู้กลับมาเพื่อพัฒนาองค์ความรู้ของเด็ก”

นี่คือเหตุผลที่อาจองตัดสินใจกลับประเทศภายหลังการประดิษฐ์คิดค้นระบบจอดของยานอวกาศไวกิ้ง ที่ใช้ในการสำรวจดาวอังคารครั้งแรกของโลก สะท้อนให้เห็นถึง “ความเป็นครู และการเป็นผู้ให้” อย่างแท้จริง

โต๊ะทำงานที่นั่งมากว่า 50 ปี เป็นมุมนี้ที่อาจองไม่เคยเบื่อและไม่เคยเปลี่ยน แม้จะใช้ชีวิตส่วนใหญ่อยู่ที่โรงเรียนสัตยาไส จ.ลพบุรี แต่ทุกครั้งที่กลับมาทำธุระที่กรุงเทพฯ ก็จะต้องแวะเข้ามาที่บ้านเพื่อนั่งสบายๆ กับเก้าอี้และโต๊ะตัวนี้เสมอ

“ผมชอบมุมนี้ เพราะมันสงบ ตั้งอยู่มุมห้อง เวลาผมนั่งลงที่เก้าอี้ตัวนี้มันทำให้ผมเข้าสู่โลกส่วนตัว ด้วยลักษณะของการจัดวางโต๊ะที่อยู่มุมห้อง ทำให้ไม่สามารถเห็นผู้คนเดินผ่านไปมา ทำให้สามารถอยู่กับตัวเองใช้ความคิดควบคู่กับสมาธิในการทำงาน มุมนี้ยังคงเป็นมุมสบายที่ใช้ทำงานได้เสมอ แม้ว่ามันจะอยู่กับผมมานานหลายสิบปีแล้ว เพราะมันเงียบสงบ เราต้องมีสมาธิ ใช้ความเงียบ เพราะมันจะทำให้เราได้ยินเสียงความคิดของตัวเองดังขึ้น”

กว่า 50 ปีกับมุมนี้ มุมที่ใช้ในการตัดสินใจไปหาประสบการณ์ที่สหรัฐ สมัยเมื่ออายุราว 20 กว่าๆ มุมที่เต็มไปด้วยรูปถ่ายที่บอกเรื่องราวความรักของตัวเองและภรรยา เพราะเคยใช้เป็นสถานที่จัดงานแต่งงาน มุมที่ทำให้ตัดสินใจไปสร้างโรงเรียนสัตยาไส เพื่อสอนคุณธรรมควบคู่วิชาการให้แก่เด็กๆ หรือแม้แต่นิทานหลากหลายเรื่องราวก็เกิดขึ้นจากมุมนี้ทั้งนั้น

“จริงๆ นิทานบางเรื่อง ผมก็ไม่ได้คิดเองทั้งหมด บ้างก็ไปหยิบยืมจากที่เคยได้ยินได้ฟังมาแล้วนำมาดัดแปลงสอดแทรกคุณธรรมเข้าไป ซึ่งพอเวลาเล่าให้เด็กๆ ฟัง ก็จะชอบกัน ผมเองยังชอบเลย จำได้ว่าสมัยยังเป็นเด็ก ผมชอบฟังนิทานจากคุณพ่อทุกคืนก่อนนอน”

อาจารย์อาจองยังเล่าบรรยากาศการสอนเด็กนักเรียนโดยใช้หลักคุณธรรมสอดแทรกในการสอนวิชาวิทยาศาสตร์ เช่น สอนให้เด็กได้เรียนรู้เกี่ยวกับความร้อนของแสงอาทิตย์ โดยให้เด็กไปยืนกลางแดด แล้วถามเด็กๆ ว่า ร้อนไหม ได้รับแสงแดดจากดวงอาทิตย์ไหม

เด็กๆ ก็จะตอบทันทีว่าร้อน สอนต่อว่า นี่แหละแสงแดดของดวงอาทิตย์ที่มีให้มนุษย์ทุกคนอย่างเท่าเทียม ไม่ลำเอียง และไม่ต้องการสิ่งตอบแทน...มีแต่จะเป็นผู้ให้

&<2288;