โดม-ปกรณ์ ลัม ทุ่มทั้งชีวิตเพื่อห้องนี้
มิเสียแรงที่เป็นเจ้าของค่ายเพลง “ไอคอนนิค เรคคอร์ด” เพราะพื้นที่สุดโปรด
โดย...นกขุนทองอภิชชญา
มิเสียแรงที่เป็นเจ้าของค่ายเพลง “ไอคอนนิค เรคคอร์ด” เพราะพื้นที่สุดโปรดของศิลปินนักแสดงหนุ่มหล่อ “โดมปกรณ์ ลัม” คือห้องอัดเสียง ชอบขนาดไหนเอาเป็นว่า ถ้าต้องการหาตัวโดมให้มาที่ห้องนี้ได้เลย
ภายในห้องแอร์เย็นฉ่ำ เต็มไปด้วยอุปกรณ์บันทึกเสียงวางเรียงเป็นแผง มีเพียงโซฟายาวสีดำเท่านั้นที่พอให้นั่งพักผ่อนหรือนอนเอกเขนกได้ อุปกรณ์ทุกชิ้นมาจากน้ำพักน้ำแรงของโดมเก็บหอมรอมริบซื้อชิ้นแรกตั้งแต่อายุ 17 ปี สะสมจนได้เป็นห้องอัดสุดล้ำที่มีศิลปินชื่อดังของไทยมาใช้บริการแล้วหลายคนหลายกลุ่ม
“ความพิเศษของห้องนี้คือ อุปกรณ์ทั้งหมดเป็นเครื่องที่ผมไล่ซื้อเก็บมาเรื่อยๆ ทั้งชีวิต เครื่องแรกที่ซื้อก็ยังอยู่ ดังนั้น จึงผูกพันมากเพราะนอกจากจะมีเรื่องราวในการไปซื้อมาแล้ว กว่าจะได้ห้องนี้มาต้องทำงานอย่างหนักสมกับราคาเครื่อง ด้วยความไฟแรงผมก็วางระบบเองทั้งหมดซึ่งวุ่นวายและใช้เวลานานถึง 2 เดือน ตอนเปิดใช้งานจริงก็มีทั้งวงของค่ายเราเองและวงอื่นๆ มาใช้ผลิตงานเพลงแล้วทุกคนที่มาใช้ชอบ ก็เป็นความภาคภูมิใจมากครับ”
รักการเล่นเครื่องเสียงมาตั้งแต่ยังละอ่อน ดังนั้น เครื่องเสียงแต่ละตัวแต่ละรุ่นในห้องนี้จึงไม่ธรรมดา “ห้องอัดนี้โดดเด่นกว่าที่อื่นเพราะมีอุปกรณ์ครบเครื่องตั้งแต่แบบวินเทจ 50 ปีที่แล้วหรือทันสมัยล้ำสุด มีเพียงตัวเดียวในประเทศ เป็นการผสมผสานข้อดีระหว่างดิจิทัลกับอะนาล็อกเข้าด้วยกัน เพื่อได้คุณภาพเสียงที่มีเอกลักษณ์โดดเด่นอย่างที่สมัยใหม่ทำไม่ได้ ขณะเดียวกันก็มีความคล่องตัว แก้ไขง่ายของโลกดิจิตอลผนวกอยู่ด้วย”
ดังนั้น เรื่องราคาจึงไม่ต้องพูดถึง รวมมูลค่าทั้งห้องแล้วเกินเจ็ดหลักแน่นอน เพราะแค่สายสัญญาณในห้องหนุ่มโดมบอกว่าก็สองล้านแล้ว
“คนทำสตูดิโอต้องรู้อยู่แล้วว่าถ้าจะทำสตูดิโอที่มีคุณภาพแบบนี้มันต้องใช้เงินเลย เพราะเราไม่ได้เป็นสตูดิโอแบบใช้คอมพิวเตอร์เป็นหลักที่มีคอมพิวเตอร์แรงๆ สักเครื่องก็พอ แต่เราใช้ฮาร์ดแวร์จริงๆ เป็นสตูดิโอระดับมืออาชีพที่ยุโรปหรืออเมริกาใช้กัน ไมโครโฟนบางตัวสามารถซื้อรถได้คันหนึ่ง ราคาจะดุเดือดมาก (หัวเราะ) แต่เมื่อทุกคนมาจะร้องว้าวเพราะมีอุปกรณ์แปลกๆ ซึ่งที่อื่นไม่มี เหมือนมาสวนสนุก”
ด้วยความที่เรียนด้านวิศวกรรมเสียง (Sound Engineering) มา ทำให้โดมมีความรู้เรื่องวัสดุอุปกรณ์ต่างๆ อย่างดี และสามารถเรียกได้ว่าเป็น “คนเล่นของ” คนหนึ่ง โดมสามารถใช้เวลาในห้องอัดได้ทั้งวันแบบลืมโลกภายนอก เพราะเป็นสถานที่ที่อยู่แล้วมีความสุข เหมือนเป็นตัวแทนความฝันตั้งแต่เด็กที่ทำสำเร็จ จึงชอบมานอนเล่น ฟังเพลงเพื่อพักผ่อนในห้องนี้ แม้ว่าการทำงานในห้องอัดจะหนักและเหนื่อยแต่ก็สนุกไปกับมัน
“มันเป็นห้องดูดวิญญาณดีๆ เลยครับ เข้าไปออกมาอาจหมดสภาพได้เพราะเหนื่อย ใช้ประสาททั้งหู ตา สมองจนล้า อัดเพลงเพลงหนึ่งต้องทำกัน 2-3 วัน ทำสักพักต้องหยุดไปรีเซตตัวเองด้วยการนอน เพราะหูเรามีอายุในการฟังแต่ละวัน แต่เป็นความสุขครับเวลาเข้าไปแล้วสนุก มันมีรายละเอียดให้เราเลือกเล่น เช่น ใช้ไมโครโฟนตัวไหนกับกลองแต่ละตัว เพราะกลองเหมือนคนมีคาแรกเตอร์ต่างกัน ต้องมีความรู้ทางเทคนิคใช้เพื่อเกิดผลลัพธ์ที่ดี”
ห้องอัดเสียง คือ เป้าหมายที่โดมต้องการตั้งแต่วัยเด็ก ตอนนี้เขาได้มาแล้ว แต่ยังไม่ใช่จุดสิ้นสุด เพราะโดมยังเล่นยังลองเครื่องเสียงอื่นๆ อยู่ตลอดเวลา และถ้าได้รักได้ชอบไม่ว่าจะราคาแพงสักแค่ไหนเขาก็จะทำงานหาเงินเพื่อแลกมันให้มาเป็นส่วนหนึ่งในห้องนี้จนได้