ภาพถ่ายตาปลา

โดย...นพพล ชูกลิ่น

เช้าวันนี้ผมนั่งคิดว่าจะเขียนบทความเรื่องอะไรดีนะ บังเอิญเห็นในรายการในทีวีพาท่านผู้ชมไปชมความงดงามของปราสาทราชวังในยุโรปทำให้ผมหวนคิดถึงว่า ผมเคยเดินทางไปเยี่ยมเยือนในยุโรปมาหลายที่ตลอดช่วงระยะเวลาหลายปีที่ผ่านมา ในความรู้สึกของผมเท่าที่มีโอกาสได้ไปพบเห็นปราสาทต่างๆในภาคพื้นยุโรปในหลายๆ ประเทศช่างมีความยิ่งใหญ่ในเชิงวิศวกรรมและสถาปัตยกรรมอย่างน่ามหัศจรรย์ การนำเสนอความงดงามในทางประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมผ่านขบวนการตกแต่งภายนอกและภายในที่มีความสวยงามอย่างยิ่ง สามารถบอกเล่าเรื่องราวผ่านหน้าประวัติศาสตร์อันยิ่งใหญ่และยาวนาน

แต่สิ่งหนึ่งที่ผมเห็นคือปราสาททั้งหมดในยุโรปมีความเหมือนๆ กันอย่างมากจนผมคิดว่าถ้าหากท่านไปเยี่ยมชมที่ใดที่หนึ่งเท่ากับท่านได้พบเห็นปราสาททั้งยุโรปแล้วครับ ต่างจากในภูมิภาคเอเชียที่มีความเหมือนที่แตกต่างกัน กล่าวคือ เรามีสถาปัตยกรรมตามลักษณะประจำถิ่นที่มีโครงสร้างคล้ายๆ กัน แต่เรายังคงดำรงความต่างทางวัฒนธรรมไว้ในแต่ละประเทศของตนเองไว้อย่างเด่นชัด ลองสังเกตจากการสร้างวัดวาอารามในประเทศไทยเปรียบเทียบกับลาว พม่า กัมพูชา จะมีความต่างในรายละเอียดทางการตกแต่งที่มีแนวคิดในเชิงวัฒนธรรมเป็นตัวกำกับความแตกต่างทางการตกแต่งภายในภายนอก จึงทำให้เกิดความเหมือนที่แตกต่างและมีอัตลักษณ์ของตนเอง ทั้งหมดคือความเห็นส่วนตัวนะครับ อาจจะผิดหลักวิชาการไปบ้างผมกราบขออภัยมา ณ.ที่นี้นะครับ

ผมย้อนกลับไปหารูปปราสาทที่เคยไปมาในประเทศสเปนเมื่อสองปีที่ผ่านมา จำได้ว่ามีโอกาสได้บันทึกภาพไว้โดยใช้เลนส์มุมกว้างที่เรียกตามภาษาช่างภาพเลนส์ “fish eye” หรือ “เลนส์ตาปลา” สาเหตุที่ผมเลือกใช้เลนส์นี้บันทึกภาพ เพราะต้องการมุมมองที่แตกต่างโดยอาศัยคุณสมบัติของตัวเลนส์เป็นเครื่องมือ เทคนิคการใช้เลนส์ประเภทนี้จำเป็นต้องฝึกความชำนาญในการใช้พอสมควร แต่มีเทคนิคง่ายๆ ขั้นต้นอยู่เพียงแค่การยกระดับความสูงความต่ำและการกระดกหน้ากล้องขึ้นลงก็ทำให้เกิดมิติภาพที่แตกต่างแล้วครับ ขอย้ำว่าเลนส์ชนิดนี้ต้องผ่านการทดลองและใช้ประสบการณ์พอสมควรร่วมกับเทคนิคอื่นๆ อีกควบคู่กันไป เอาไว้ผมจะมาเล่าให้ท่านผู้อ่านเป็นระยะๆ นะครับ แล้วพบกันครับ