สะพานควาย ร้านอร่อยมีมากกว่าที่คิด
ทุกครั้งที่เราขับรถผ่านตลาดสะพานควาย สิ่งที่คิดเพียงอย่างเดียว ณ เวลานั้นก็คือ แยกสะพานควาย
โดย...ชายโย
ทุกครั้งที่เราขับรถผ่านตลาดสะพานควาย สิ่งที่คิดเพียงอย่างเดียว ณ เวลานั้นก็คือ แยกสะพานควายนี้รถติดจริงอะไรจริงติดได้ทั้งวันทั้งคืน ติดไปบ่นไปหิวไป บ่นในกลุ่มไลน์จนเพื่อนเริ่มรำคาญ บอกจอดรถที่บิ๊กซีสะพานควายเดี๋ยวพาไปคลายเครียดหาของกินอร่อยๆ รับประทาน เชื่อไหมครับว่าแค่เราจอดรถแล้วออกมาเดินแถวแยกสะพานควายจากภาพรถติดที่เราขับผ่านทุกวัน เราเริ่มเห็นร้านอาหารและวิถีชีวิตผู้คนรุ่นเก่าที่เริ่มถูกสังคมเมืองกลืนกินไปทีละน้อย และทดแทนด้วยผู้คนต่างถิ่นที่เข้ามาอยู่อาศัยในคอนโดมิเนียม จนแทบจะเรียกได้ว่ามีเปิดใหม่แทบทุกเดือน
กวิน เพื่อนสมัยเรียนพาผมไปรับประทานข้าวขาหมูสมใจ อยู่ในเวิ้งโรงหนังมงคลรามา ข้างโรงพยาบาลเปาโล แม้จะเป็นเวลาก่อนเที่ยงลูกค้าก็มายืนออกันอยู่ที่หน้าร้าน ร้านนี้เป็นร้านดังประจำถิ่น เปิดมานานหลาย 10 ปี มากกว่าครึ่งเป็นลูกค้าที่มาสั่งใส่ถุงไปรับประทานกันที่ออฟฟิศ แต่ที่นั่งอยู่เต็มร้านก็เป็นคนชาวบ้านในย่านนั้น ทันทีที่นั่งว่างไม่รอช้าเราสั่งข้าวขาหมูแบบจัดเต็มพิเศษสำหรับคลายเครียดแก้หิว เรื่องไขมงไขมันอะไรตัดออกไปก่อนตอนนั้นกำลังหน้ามืดตามัว
ไม่ทันจะรินน้ำใส่แก้วน้ำแข็ง ข้าวขาหมูจัดเต็มก็มาวางอยู่ตรงหน้าเราแล้ว บอกตามตรงไวกว่ายืนสั่งอาหารจานด่วนที่ร้านฟาสต์ฟู้ดเป็นเท่าตัว รสชาติข้าวขาหมูของร้านนี้ น้ำราดนั้นอร่อยใช้ได้ครับ แต่ที่เด็ดสุดก็คือ เนื้อขาหมูนั้นชุ่มฉ่ำกลิ่นหอมเอามากๆ เคี้ยวแต่ละชิ้นถึงใจ บนโต๊ะเครื่องเคียงกระเทียมพริก น้ำจิ้มแก้เลี่ยนวางครบจัดเต็ม พนักงานก็บริการสุภาพรวดเร็ว เงิน 45 บาท กับข้าวขาหมูพิเศษก็ไม่ทำให้เรารู้สึกเสียดาย
อีกร้านที่อยู่ใกล้กันก็คือร้านข้าวมันไก่ มงคลวัฒนา เป็นร้านที่ผมเดินทางมารับประทานส่วนตัวภายหลัง ร้านนี้เป็นร้านดังย่านสะพานควาย ไม่มีร้านข้าวมันไก่ร้านไหนเปิดใหม่แล้วโค่นความอร่อยของร้านนี้ได้ลง ข้าวมันไก่ เนื้อนุ่ม กับน้ำจิ้มเข้มข้น ตัวข้าวก็สุกหอมกำลังดีไม่แห้งไม่แฉะจนเกินไป เอาเป็นว่าใครชอบข้าวขาหมูก็ต้อง ร้านสมใจ ข้าวมันไก่ก็ต้องร้าน มงคลวัฒนา แห่งย่านสะพายควายนี่ล่ะครับ
“หายเครียดล่ะ” ผมบอกสั้นๆ กวินบอกว่าเดี๋ยวพาไปเดินตลาดนัดโรงพยาบาลเปาโล “โหร้อนไม่เอาละ” ผมตอบ “ตลาดนี้พยาบาลสวยเชื่อเหอะ” “เออไป” ผมตอบแบบไม่คิดอะไรมากเพราะยังไงก็เป็นทางผ่านกลับไปที่เอารถที่บิ๊กซีสะพานควายอยู่แล้ว ตลาดนัดโรงพยาบาลเปาโล เป็นตลาดนัดขนาดเล็ก เปิดเฉพาะวันอังคารและวันพฤหัสบดี ตั้งแต่เวลา 06.00-14.00 น. ลูกค้าส่วนใหญ่จะเป็น คุณหมอ พยาบาล และก็ชาวออฟฟิศ มาซื้อเสื้อผ้า พยาบาลเยอะจริงแต่ผมคงโชคร้ายที่ไปตอนพยาบาลใหม่กลับเข้าเวรเท่านั้น ตลาดนี้เสื้อผ้าสำหรับผู้หญิงวัย 40 อัพมีขายหลายร้าน เครื่องประดับ รองเท้าราคาถูก อย่างกระเป๋าหนังเทียมซื้อใส่กันเก๋ๆ ใบละ 400 บาท แบบก็ดูสวยอยู่เห็นแล้วอยากซื้อกลับไปฝากคุณแม่สักตัว แต่เอาเข้าจริงผมได้ขนมจีบซาลาเปา กับชานม ติดมือกลับมารับประทานที่รถ
แต่ยังไม่จบแค่นั้นเจ้ากวินบอกกับผมว่าอยากให้ขับรถไปส่งที่ร้านกาแฟร้านหนึ่งก่อน นัดเพื่อนอีกคนไว้ตอน บ่าย 2 ร้านที่ว่านี่ชื่อว่าร้านคอฟฟี่โมเดล ร้านกาแฟบรรยากาศสบายๆ ที่ทำให้เราต้องขอสั่งกาแฟกับขนมเค้กมาชิมสักหน่อย
ร้านคอฟฟี่โมเดล ตั้งอยู่ระหว่างซอยประดิพัทธ์ 12-14 ใกล้ๆ กับธนาคารกสิกรไทย เริ่มต้นที่แยกสะพานควายมุ่งหน้าสู่แยกประดิพัทธ์ ร้านจะอยู่ทางซ้ายมือเลยธนาคารกสิกรไทยเล็กน้อย จะเห็นประตูเหล็กเปิดรับลูกค้าตั้งแต่เวลา 09.00-22.00 น. มีที่จอดรถได้หลังร้านได้ประมาณ 15 คัน บรรยากาศร้านออกแนวชิลๆ เหมือนนั่งจิบกาแฟในสวนหลังบ้าน มีของเล่นย้อนยุคกับจักรยานเรโทรเป็นมุมถ่ายภาพเก๋ๆ บอกเลยว่าร้านนี้เจ๋ง เราสามารถเอาโน้ตบุ๊กมานั่งพิมพ์งานไปจิบกาแฟในบรรยากาศสวนไม้ร่มรื่น แถมเป็นร้านที่อยู่ริมถนนซึ่งหาได้ยากมาก
แถมเมนูเครื่องดื่มครบทั้ง ชา กาแฟ น้ำผลไม้ปั่น ขายในราคา 60-70 บาท ได้แก้วใหญ่รสชาติพอใช้ได้ แต่ที่เราเน้นอยากให้สั่งมาชิมก็คือเค้ก ทั้งเค้กช็อกโกแลต เค้กลูกพรุน เค้กแครอต และอีกสารพัดเค้กขายในราคาชิ้นละ 60 บาทเหมือนกัน รสชาติเค้กเนื้อนุ่มกลิ่นหอมเข้มข้น บรรยากาศดีราคารับได้ งานนี้เลยอยากนั่งต่อกับเพื่อนเก่าอีกนานๆ แต่ก็คงต้องลาร้านอร่อยย่านสะพานควายไปเพียงเท่านี้ แต่เชื่อว่ารถติดคราวหน้าแล้วเครียด จอดรถที่บิ๊กซีสะพานควาย แล้วเดินหาอาหารอร่อยๆ รับประทานดีกว่ารถติดแค่ไหน แต่อิ่มท้องติดเป็นชั่วโมงก็ยังไหว ล่าสุดขับผ่านตอนกลางคืนร้านรวงริมถนนเปิดขายกันคึกคักยิ่งกว่าเวลากลางวัน ผัดผักบุ้งไฟแดง ไฟลุกโชนดูน่าเข้าไปสั่งรับประทาน เป็นร้านแถวถนนประดิพัทธ์เลยแยกสะพานควายไม่ไกลมากนัก จึงตั้งเป้าว่าต้องหาเรื่องมารับประทานสักครั้งให้หายสงสัยสักทีคงดีไม่น้อย