ไม้หมอน พลังถังโต ของ เชียร์-ฑิฆัมพร ฤทธิ์ธาอภินันท์

สาวสวยมากความสามารถ แถมยังอัธยาศัยดีแห่งวิก 7 สี เชียร์-ฑิฆัมพร ฤทธิ์ธาอภินันท์ ที่นอกจากจะแสดงได้ฟินเว่อร์ ยังทำหน้าที่เป็นพิธีกร และดีเจได้อย่างมือฉมัง ล่าสุดหยิบจับธุรกิจความงามกับเพื่อนสนิทจนได้รับเสียงตอบรับอย่างล้นหลาม ทว่าจะมีสักกี่คนกันนะที่จะรู้ว่าสาวห้าวคนนี้ยังมีมุมน่ารักๆ ที่น่าชื่นชมอีกด้วย

มุมที่ว่าคือสาวเชียร์ยังแอบเทใจให้กับบัดดี้สุดเลิฟนามว่าไม้หมอน สุนัขพันธุ์ทางที่แม้จะพิการจากการเกิดอุบัติเหตุจนทำให้เสียขาไปหนึ่งข้าง แต่กลับกลายเป็นพลังถังโต ที่ทำให้สาวเชียร์มีกำลังใจและมองเห็นมุมแห่งความสุขอย่างที่ไม่เคยสัมผัสมาก่อน

“ในวัยเด็กเชียร์เคยเลี้ยงกระต่าย แต่ก็ไม่ได้รักนะแค่อยากมีเพื่อนเล่น เลี้ยงไปแป๊บก็จะรู้สึกว่าไม่เอาและ แต่เราก็ไม่ได้ไปกลั่นแกล้งเขานะ แต่แค่รู้สึกว่าไม่อยากจะผูกพันไม้หมอนเป็นตัวแรกเลยนะที่เรารู้สึกผูกพัน กลุ่มเพื่อนข้างถนนเขาไปช่วยหมาตัวนี้มา ตอนนั้น 3 เดือนเอง เขาประสบอุบัติเหตุเกือบเสียชีวิตนะคะ แต่เขารอดชีวิตมาได้ด้วยการเสียขาหน้าไปหนึ่งข้าง

จุดเริ่มต้นคือเราต้องการเอาเงินไปช่วยกลุ่มนี้เขา แต่ว่าวันนั้นเชียร์ได้ไปสบตาไม้หมอนเข้า ก็เลยตัดใจสินเอาเขากลับบ้าน เพราะอะไรไม่รู้ จังหวะเสี้ยวนาทีเองนะ ที่ทำให้เรารู้สึกอยากดูแลเขา เรามั่นใจได้ยังไงก็ไม่รู้เพราะเราไม่ได้รักและผูกพันขนาดนั้น และบ้านเราก็ไม่ได้มีพื้นที่เยอะเป็นแค่ตึกแถว แต่เรากลับมั่นใจว่าเราจะดูแลเขาได้”

แม้จะเป็นเพียงสุนัขที่พิการ แต่ด้วยความรักความผูกพันที่ต่างส่งถึงกันทำให้กลายเป็นพลังถังโตของสาวเชียร์ทีเดียว“เขาเหมือนเป็นพลังถังโตเลยนะ ไปไหนมาไหนเราก็จะคิดถึงเขา อยากอยู่กับเขา อยู่กับเขาแล้วมันมีความสุขอย่างบอกไม่ถูก โดยไม่ต้องพูดอะไรกันเลยนะ เขาสอนเชียร์ให้รู้จักกับความเมตตา อ่อนโยน กับสิ่งที่ไม่มีเสียงพูดนะคะ จากที่เมื่อก่อนเราจะไปหาความสุขจากการไปเที่ยว ไปดูคอนเสิร์ต มีแสงสี แต่เขาสอนให้เรารู้จักหาความสุขจากสิ่งใกล้ตัว ความเรียบง่าย ความสงบ ธรรมชาติ ต้นไม้ใบหญ้า ทำให้เราหันมามองสิ่งรอบตัวเยอะขึ้น”

“ความแสนรู้ที่เราคาดไม่ถึง อย่างมีช่วงหนึ่งกว่าที่เขาจะสมบูรณ์แข็งแรงต้องอยู่กับหมอเป็นเดือนๆ อยู่จนสามารถเปิดกรงได้ เขาตกใจมาก เพราะว่านอกจากเปิดกรงตัวเองได้แล้วยังไปเปิดทั้งกรงหมา กรงแมวในคลินิกออกมาหมดเลย (หัวเราะ) เราก็อึ้ง เขาคงอยากให้อิสระเหมือนกัน กลายเป็นเรื่องปกติของเขาไปเลย และจากที่ไม่แข็งแรง เหมือนหมาซอมบี้ ถึงวันนี้เชียร์ว่าเขามีความสุขที่สุด

ไม้หมอนจะขี้อ้อนมาก โดยเฉพาะเวลานอนจะชอบเอาหัวหนุนเท้าเรา หรือว่าต้องมาโดนส่วนใดส่วนหนึ่งของเราเขาถึงจะหลับ บางทีก็นอนทับตัวเราเลย เวลาเชียร์ไม่อยู่เขาจะไปนอนบนหมอนเชียร์เหมือนเด็กๆ เลยนะคะ และไม้หมอนเขาจะขี้อิจฉา หมาตัวไหนจะเข้าใกล้เราเขาจะเข้าไปขวาง และจะไม่คุ้นกับผู้ชายเท่าไหร่ พอเจอจะขู่แต่พอเจอผู้ชายหน้าตาดีๆ เขาก็จะไม่ขู่ เขาจะนิ่ง เราก็งง”

สุดท้ายน้องเชียร์ยังฝากถึงผู้ที่จะเลี้ยงสัตว์ไว้อย่างน่าฟัง “จริงแล้วเขาทำให้เรามีความสุขได้โดยไม่ต้องโหยหา คนบางคนวิ่งหาความสุข บางทีต้องเอาอะไรไปแลก แต่สัตว์น้อยๆ ตัวนึงเนี่ย จากจุดที่เขาดูเหมือนไม่มีค่า อยู่ข้างถนน แต่ลึกๆ แล้วเขากลับสร้างความสุข ความอ่อนโยน เพียงแค่เราหยุดมองเขาสักนิดเราจะปีติ มันสามารถสร้างความสุขจากใจเราได้มากที่สุดเลยนะคะ”