ทำไมพวกวัตถุนิยมจึงไร้สุข

หลายๆ คนก็อาจจะพอจินตนาการออกว่าทำไมคนที่รักวัตถุนิยมจึงไร้สุข แต่น่าจะชัดเจนกว่า เมื่อมีผลวิจัยออกมาชี้กันจะจะไปเลย ว่าบรรดาแมททีเรียลบอยแอนด์เกิร์ลทั้งหลาย ทำไมจึงไม่พอใจกับชีวิตของตัวเองสักเท่าไรนัก

การศึกษาล่าสุดนี้ทำโดยมหาวิทยาลัยเบย์เลอร์ มุ่งเน้นไปที่คำถามเกี่ยวกับสิ่งที่ผู้ตอบแบบสอบถามต้องการ ขณะเดียวกันก็ถามถึงสิ่งที่อยากได้แล้วยังไม่ได้ ซึ่งทำให้รู้สึกยากที่จะพึงพอใจในสิ่งที่มีอยู่ในขณะนี้

ผู้สำรวจต้องการจะทดสอบความเป็นวัตถุนิยม ความอยากได้ อยากมี อยากเป็นของผู้ตอบคำถาม ทดสอบความพึงพอใจในชีวิต และระดับของความภาคภูมิใจในตัวเองซึ่งพวกเขาพบว่า คนที่มีแนวโน้มวัตถุนิยมนั้นมีระดับความภาคภูมิใจในตัวเองและความพอใจในชีวิตอยู่ในระดับต่ำ ซึ่งก่อนหน้านี้นักจิตวิทยาเคยพูดถึงทิศทางการแปรผันตาม ระหว่างระดับความภาคภูมิใจในตัวเองและความพอใจในชีวิตกับระดับความสุข ที่มักจะไปในทางเดียวกัน

“ความภาคภูมิใจในตัวเองป็นอารมณ์ความรู้สึกฝ่ายดี ซึ่งมักจะเกี่ยวข้องกับคนรอบข้าง ก่อนหน้านี้เคยมีผลวิจัยออกมาว่าเรามีอิทธิพลต่อคนรอบข้าง สามารถช่วยผลักดันให้เขามีความรู้สึกในด้านดีและด้านร้ายได้” โจ-แอน จาง ผู้ทำวิจัยเกี่ยวกับกลุ่มคนวัตถุนิยม กล่าวอีกว่า คนเราเป็นสัตว์สังคมการมองแต่แง่ดีของคนอื่นช่วยให้สุขภาพจิตดีกว่าเห็นแต่ด้านมืดของพวกเขา

ตรงกันข้ามกับอารมณ์แง่บวก ความที่คนเราเป็นพวกวัตถุนิยมมีแนวโน้มจะทำให้คนเราไม่มีความสุข เจมส์ โรเบิร์ตส์ ผู้ร่วมทำวิจัยอธิบายว่า การมีสิ่งของมากมายไม่ได้ทำให้เรามีความสุขมากขึ้น “การอยากได้นั่นได้นี่เพิ่มเข้ามาในคอลเลกชั่น มีแต่การสร้างแต้มของสิ่งของที่เพิ่มขึ้น ซึ่งไม่ใช่ดัชนีวัดความสุข คนมีบ้านหลังใหญ่อยู่แล้ว มักจะต้องการบ้านหลังใหญ่ขึ้น เราเรียกว่า สายพานแห่งบริโภคนิยม คือ ความอยากได้ไม่มีวันสิ้นสุด“เรามักจะซื้อนั่นซื้อนี่เพิ่มมากมาย แต่ไม่ได้ทำให้เราเข้าใกล้กับความสุขเลย” เจมส์ทิ้งท้าย