กิ่งฉัตร ในภาคอลินา กับการสืบคดีของสาวน้อยเกวลิน

"อลินา"นักเขียนชื่อใหม่นี้เป็นนามปากกาของ "ปาริฉัตร ศาลิคุปต"...!? เริ่มคุ้นๆ กับชื่อเสียงเรียงนามจริงๆ ของเธอแล้วละสิ....

โดย...มัลลิกา นามสง่า mallikan@posttoday.com

"สาวน้อยเกวลิน" ผลงานแนวสืบสวนสอบสวนรสชาติแบบไทยๆ ฝีมือการปั้นแต่งของ "อลินา"นักเขียนชื่อใหม่ที่ยังมีผลงานไม่มากนัก นอกจากสาวน้อยเกวลินที่มี 4 ตอน 4 เล่ม นับจากการปรากฏตัวครั้งแรกคือ ตอน "ฆาตกรรมในแฟลต" ปี 2549 ตอน "จากตายจากเป็น" ปี 2549 ตอน "คลั่งดารา" ปี 2550 และเล่มล่าสุดที่ทิ้งห่างจากตอนที่แล้วถึง 2 ปี คือ ตอน "บักสีดา"

"อลินา"นักเขียนชื่อใหม่นี้เป็นนามปากกาของ "ปาริฉัตร ศาลิคุปต"...!? เริ่มคุ้นๆ กับชื่อเสียงเรียงนามจริงๆ ของเธอแล้วละสิ และยิ่งจะคุ้นเคยกันมากยิ่งขึ้น ถ้ารู้ว่า ชื่อนี้เป็นเจ้าของอีกนามปากกาที่ชื่อ "กิ่งฉัตร"ก่อนหน้านี้ที่สาวน้อยเกวลินเพิ่งปรากฏตัวในตอนแรกๆยังเกิดความกังขาในตัวนักเขียนอยู่ว่าจะใช่กิ่งฉัตรหรือเปล่า แต่จนถึงวันนี้นักอ่านที่ตกหลุมรักสมัครใจเป็นแฟนคลับของสาวน้อยเกวลินก็ถึงบางอ้อกันแล้วว่า คือคนคนเดียวกัน

ปาริฉัตร

นักอ่านที่ติดตามอ่านสาวน้อยเกวลินส่วนหนึ่งเพราะมีชื่อของกิ่งฉัตรเป็นพะยี่ห้อการันตีมิตรรักนักอ่านจึงไม่พลาด แม้กระทั่งเจ้าของผลงานเองยังบอกว่า "งานเขียนของอลินาต่างจากกิ่งฉัตรหรือไม่นั้นพยายามให้ต่างอยู่ค่ะ แต่บางครั้งสำนวนก็ยากที่จะเปลี่ยน"แต่ทว่านักอ่านบางกลุ่มก็ปักใจรักผลงานของอลินาโดยแท้ไม่ต้องมีอะไรมาสนับสนุน

ผลงานเรื่องสาวน้อยเกวลินไม่ใช่มีแค่เธอ-เกวลิน คนเดียวที่เป็นตัวเดินเรื่อง แต่ยังมีเพื่อนร่วมแก๊งที่ตั้งชื่อแบบไทยๆ ว่า"ก.ข.ค." ซึ่งแต่ละคนมีคาแรกเตอร์ไม่ธรรมดาเริ่มที่ "ครองขวัญ" เพื่อนสนิทของเกวลิน แต่แตกต่างกันราวกับกลางวันกลางคืน ครองขวัญเรียบร้อยอ่อนหวาน ส่วนเกวลินคิดกันเอาเองให้ตรงกันข้ามแบบสุดๆ ละกัน ต่อมาที่ "เจ๊ขบูร" หญิงสาว (เหลือน้อย) ที่อาภัพทั้งเรื่องความรักและความสะสวย ทว่าเป็นตัวสีสันสร้างเสียงหัวเราะ ความป่วน หรือทำให้เอือมระอาได้ในพฤติกรรมแปลกๆ ของเจ๊ และสมาชิกหนุ่มคนเดียว "อนิรุจ" นักศึกษาแพทย์สุขุม ฉลาดและเฉลียว

อลินาพูดถึงตัวละครของเธอว่า "ตัวละครในเรื่องก็จะเหมือนเรื่องสอบสวนเบาๆทั่วไปนะคะ คือมีตัวเอกอยู่สามสี่คน แต่ละคนมีบุคลิกหรือภูมิหลังต่างๆกัน และมีความพิเศษที่สามารถช่วยคลี่คลายคดีได้อย่างรวดเร็ว การปูพื้นตัวละครจะเริ่มจากเล่มแรกไปเลย คนอ่านถ้าตามกันตั้งแต่เริ่มต้นจะค่อยๆ รู้จักตัวละครแต่ละตัวมากขึ้นๆ กลุ่ม ก.ข.ค. จะเป็นกลุ่มที่ต่างกันอย่างสุดขั้ว แต่สามารถผสมผสานกลมกลืน และทำงานร่วมกันได้เป็นอย่างดี ส่วนจะต่างกันขนาดไหน คงต้องไปตามอ่านกันดูค่ะ"

นวนิยายแนวสืบสวนสอบสวนที่เขียนในนามปากกา กิ่งฉัตร ก็มีอยู่หลายเรื่อง แกะรอยรัก พรายปรารถนา สืบลับรหัสรัก ลางลิขิต เป็นอาทิ แต่สำหรับสาวน้อยเกวลินนวนิยายสืบสวนสอบสวนเล่มกะทัดรัดนี้แตกต่างจากผลงานอื่นๆ ค่อนข้างมาก

"ที่เขียนหนังสือชุดสาวน้อยเกวลินเพราะความชอบงานสืบสวนเบาๆ อ่านสบายๆ แบบโคซี่ (Cozy) ซึ่งหลังๆ คนไทยเริ่มนิยมอ่านกันมากขึ้น แต่ส่วนใหญ่เป็นแนวญี่ปุ่น เช่นเรื่อง มิเกะเนะโกะ โฮล์มส์ แมวสามสียอดนักสืบ ก็ชอบอ่าน และคิดว่าแนวนี้ของเมืองไทยเรายังมีน้อย เลยคิดทดลองเขียนขึ้นมาบ้าง โดยพยายามจะเขียนให้ต่างจากแนวการเขียนเดิม เน้นที่ตัวละครความสัมพันธ์ของตัวละคร"

ด้วยความที่เป็นแนวสืบสวนสอบสวนแบบเบาๆ เนื้อหา พล็อตเรื่อง รวมถึงรายละเอียดอื่นๆ จึงไม่หนักและหนาพอที่จะเป็นเรื่องยาว การเขียนเป็นตอนๆ จึงเหมาะและลงตัวที่สุด "ตั้งใจจะเขียนเป็นตอนๆ อยู่แล้ว มีคดีเข้ามาให้สืบเรื่อยๆ โดยตัวละครในเรื่องจะมีความเกี่ยวพันหรือเกิดเข้าไปเกี่ยวพันกับคดีนั้นๆ จึงต้องสืบกันโดยมีเกวลินเป็นตัวหลักการผูกเรื่องไม่ต่างจากตอนเขียนเรื่องยาวเท่าไหร่ค่ะ การเขียนก็ไม่ต่าง เพียงแต่เนื้อหารายละเอียดจะไม่เท่ากับตอนเขียนเรื่องยาวเท่านั้น ส่วนเงื่อนเวลานั้นมักจะเรียงไปตามเหตุการณ์ที่เกิด เพียงแค่บางครั้งจะไม่บอกให้หมดว่าเหตุการณ์เกิดขึ้นกับใคร ผู้อ่านต้องเดาเอาเอง แต่จะพยายามแทรกข้อมูลต่างๆ ลงไปบางทีเมื่ออ่านถึงตอนจบแล้วจะเข้าใจเหตุการณ์ระหว่างบทมากขึ้น เรียกได้ว่าสั้นก็จริงแต่ต้องอ่านละเอียดนิดหนึ่งนะคะ การเขียนแนวสืบสวนต้องทิ้งอะไรรายทางให้ผู้อ่านบ้างผู้อ่านจะได้มีจุดมีประเด็นให้จับ ไม่ใช่ว่าพอเปิดตัวคนร้ายมา ผู้อ่านงง ไม่มีวี่แววเลย มาได้ยังไงเนี่ย"

ส่วนปมคดีต่างๆ ที่เป็นชนวนให้แก๊งก.ข.ค. ต้องสืบนั้น อลินาบอกว่า "แรงบันดาลใจในการเขียนนั้นส่วนมากมาจากคดีต่างๆ ที่เกิดขึ้นในสังคมไทย ความเชื่อ ค่านิยม ปัญหาสังคมต่างๆ ข่าวไหนหรือเหตุการณ์ไหนสะดุดตาสะดุดใจก็จะเก็บข้อมูลแล้วนำมาเขียนเป็นตอนๆ ไป ถ้าอ่านดีๆ จะพบว่าเรื่องราวทั้งหมดในเกวลินล้วนแต่อยู่รอบๆ ตัวเราทั้งนั่นแหละค่ะ เขียนไปก็อยากให้คนอ่านได้ทั้งความสนุกและแง่คิดอะไรบ้างด้วย คดีที่นำมาก็รวมๆ กันค่ะ ทั้งคิดเองและเกิดจากเหตุการณ์จริง แต่ส่วนใหญ่จะมีคดีหรือมีเรื่องที่อยู่ในใจแล้ว แล้วนำมาเขียน แต่คดีที่เอามาไม่ได้เอามาหมดนะคะ แค่โครงเหตุการณ์เท่านั้นจะใส่ตัวละครของเราลงไปเอง"

การเขียนนวนิยายเป็นตอนๆ กับเรื่องขนาดยาวแตกต่างกันอย่างไรนั้นอลินาช่วยไขข้อข้องใจว่า "ไม่ต่างกันเท่าไหร่ค่ะ เพราะมีพล็อต มีประเด็นที่จะนำเสนอ มีตัวละครเหมือนๆ กัน ต่างกันตรงความยาวเท่านั้น และแปลกที่แต่ละคดีจบพอดีในไม่กี่บทเท่านั้น ไม่สามารถยืดอะไรได้เลยค่ะ เพราะถ้ามากไปผู้อ่านอาจจะเบื่อเสียก่อน ส่วนเรื่องยาวอาจจะมีทั้งพล็อตหลัก พล็อตรอง ตัวละครจำนวนมาก เรื่องราวเลยถ่ายทอดออกมาได้ยาวกว่าเรื่องสืบสวนเบาๆ แบบนี้"

และพล็อตอย่างสาวน้อยเกวลินสามารถนำมาเขียนเป็นนวนิยายขนาดยาวได้ไหมนั้น อลินาตอบติดตลกว่า "เอา 4 ตอนมาเย็บต่อกันก็ได้เรื่องยาว 1 เรื่อง (ฮ่าฮ่า) จริงๆแล้วไม่ค่ะ ไม่คิดว่าจะได้ เพราะเรื่องยาวที่เขียนคือเขียนชีวิตทั้งหมดของตัวละคร จบแล้วจบเลย แต่ชุดเกวลินนี่เหมือนเขียนถึงชีวิตตัวละครเป็นช่วงๆ เป็นตอนๆ ไม่ได้กล่าวถึงทั้งชีวิตในเรื่องเดียวเหมือนนวนิยายเรื่องยาว"

ถึงตอนนี้สาวน้อยเกวลินก็มีทั้งหมด 4 ตอนแล้ว สำหรับใครที่ไม่ได้ติดตามอ่านกันมาตั้งแต่ตอนแรกๆ อลินา บอกว่า สามารถอ่านแล้วเข้าใจ เพราะไม่ใช่คดีต่อเนื่อง เพียงแต่ตัวละครตัวเดิมเท่านั้น "ทุกเล่มสามารถอ่านแยกกันได้อยู่แล้ว เพียงแค่เล่มแรกจะเป็นการปูพื้นตัวละครให้ผู้อ่าน เหมือนเล่มแนะนำตัว ส่วนบุคลิกตัวละครทุกตัวค่อนข้างชัดค่ะ อ่านแล้วเข้าใจแน่ แต่อาจจะไม่สมบูรณ์เท่าคนที่อ่านมาตั้งแต่เล่มแรกเท่านั้น"

ส่วนแฟนๆ ที่ติดหนึบกันมาตั้งแต่ตอนแรกและกำลังรอตอนที่ห้าอยู่ อลินาฝากบอกว่า"เล่ม 5 ตอนนี้ยังไม่แน่ใจเหมือนกัน เพราะช่วงนี้ต้องหยุดเพื่อเขียนงานเรื่องยาวก่อนอีกอย่างยังไม่มีคดีหรือเหตุการณ์อะไรที่ถูกใจพอจะหยิบเอามาเขียนได้ คงต้องรอไปอีกสักพักใหญ่ๆ ค่ะ"