อภิชฌาวิสมโลภะสู่ความหายนะของมวลมนุษย์ในทุกกาลสมัย (ตอน๑)

ได้รับทราบข่าวว่าท่านพระอาจารย์จะนำการปฏิบัติธรรมในงานวิสาขบูชาปีนี้ ณ ท้องสนามหลวง เหมือนกับปีที่แล้ว

โดย...พระอาจารย์อารยะวังโส

ปุจฉา : กราบเรียนพระอาจารย์อารยะวังโส

ได้รับทราบข่าวว่าท่านพระอาจารย์จะนำการปฏิบัติธรรมในงานวิสาขบูชาปีนี้ ณ ท้องสนามหลวง เหมือนกับปีที่แล้ว ใคร่ขอรายละเอียด เพื่อจะได้ทราบกำหนดวันเวลาที่แน่นอน จะได้จัดเวลามาร่วมงานได้ ไม่ทราบว่ามีการถ่ายทอดสดทางทีวีหรือไม่

กรุณาประชาสัมพันธ์ในส่วนต่างๆ เพื่อประชาชนจะได้มาร่วมกันมากๆ จะได้ช่วยให้แผ่นดินไทยพ้นภัยพิบัติจากเหตุการณ์ต่างๆ ขณะนี้ชาวไทยมีความทุกข์ใจ ไม่สบายใจมาก ในหลายๆ เรื่อง

ล่าสุดก็มีเรื่องรบกันกับพวกเขมร ดูให้วุ่นวายไปหมด เรื่องในประเทศก็วุ่นวาย มีการยุยงส่งเสริมให้คนในชาติแตกแยกกันอยู่ตลอดเวลา ไม่ทราบว่าเมื่อไรจะจบสิ้นเรื่องราวสักที โดยเฉพาะคณะคุณทักษิณ... ไม่ทราบว่าเมื่อไรจะยุติ ประเทศชาติบอบช้ำมาพอสมควรแล้ว นักการเมืองก็กลายเป็นนักโกงเมือง ข้าราชการก็กังฉิน ฉ้อราษฎร์บังหลวงกันมาก ไม่ค่อยทำงาน ไม่ค่อยระลึกถึงพระคุณของแผ่นดินกันเลย ขอพระอาจารย์ช่วยแสดงธรรม เพื่อความสงบใจของญาติโยมทางหนังสือพิมพ์โพสต์ทูเดย์ จะเป็นบุญยิ่งของชาวไทย

นมัสการมาด้วยความเคารพ

นันทพร

วิสัชนา : ขอเจริญพรสาธุชนผู้มีศรัทธาในพระพุทธศาสนา โดยเฉพาะชาวไทยผู้มีวาสนาที่ได้เกิดมาบนแผ่นดินอันอุดมสมบูรณ์ พรั่งพร้อมไปด้วยสิ่งเกื้อกูลอนุเคราะห์ เหมาะสมกับเป็นแผ่นดินธรรม แผ่นดินทอง รองรับพระพุทธศาสนา สืบเนื่องอายุพระธรรมคำสั่งสอน เพื่อประโยชน์แห่งสัตว์โลก ที่มีนิสัยสันดานอันพึงจะรับความบริสุทธิ์ ได้แก่ หลักธรรมคำสั่งสอนที่เป็นไปเพื่อความสิ้นทุกข์นี้ได้... การที่จะได้เกิดมาบนแผ่นดินที่มีความพร้อมพรั่งด้วยสัปปายธรรมอย่างนี้ ไม่ใช่จะเป็นไปกับทุกๆ สัตว์สงสารที่โคจรอยู่ในวัฏฏทุกข์ ไม่รู้จบรู้สิ้น ดังเช่น ปุถุชนทั้งหลาย นั้นหมายถึง ชนชาวไทยส่วนใหญ่ต้องสร้างบุญกุศลมาดี พร้อมด้วยทาน ศีล ภาวนา จึงได้ดิ่งพสุธาลงมาในครรภ์ของสตรี ผู้พำนักอยู่บนดินแดนสุวรรณภูมิ ดังเราท่านทั้งหลาย ซึ่งแวดล้อมไปด้วยญาติพี่น้อง เพื่อนบ้านที่น่ารักน่าชัง ใครมีข้าวปลาอาหารมากบ้างน้อยบ้าง พอจะแบ่งจะปันกันได้ ก็มักจะให้กันและกัน ดุจญาติพี่น้อง ถ้อยทีถ้อยอาศัยต่อกัน และเกี่ยวดองกันไปในแต่ละสายตระกูล เมื่อลูกหลานรักชอบแต่งงานกัน จึงสืบสานความเป็นไทยที่มั่นคง เพราะความเป็นญาติมิตรที่สืบเนื่องไม่ขาดสาย

กลับมามองดูธรรมชาติ ก็ให้สบายใจ เพราะทรัพยากรที่อุดมสมบูรณ์ ดังคำกล่าวที่ว่า “ในน้ำมีปลา ในนามีข้าว ในยุ้งฉางเต็มเปี่ยมด้วยธัญพืช” เรื่องดังกล่าวเป็นความจริงที่เราทั้งหลายยอมรับกันด้วยความสุขใจ โดยเฉพาะพฤกษานานาพรรณ ผลไม้นานาชนิด มีทุกฤดูกาล ไม่เคยขาดตอนในพืชพรรณธรรมชาติ ให้ชาวไทยอดอยากปากแห้ง แถมมีเกินพอ แม้จะแจกหมู่ญาติมิตรไปทั่วถึงแล้ว ก็ยังมีมากพอที่จะนำไปขายให้กับชาวต่างแดน แฟนต่างชาติ ได้อีกบานตะไท จนเป็นที่เลื่องลือมีชื่อเสียงแห่งพืชผลธรรมชาติที่สมบูรณ์ อากาศที่สบาย หมู่ชนที่พร้อมเป็นกัลยาณมิตรให้กับชนทุกชั้นแย้มยิ้มใส่กันทุกค่ำเช้า คำถามแบบสบายๆ “ไปไหนมา... สบายดีไหม... กินข้าวหรือยัง... นั่งพักที่บ้านก่อนเถิด... จะรีบไปไหน... หรือคำว่า สวัสดี ขอโทษ ขอบคุณ...” มีให้ได้ยินเป็นปกติ จนเป็นภาษาทักทายของชนชาวไทยในทุกถิ่นฐาน แตกต่างกันบ้างก็ตรงศัพท์สำเนียงภาษาพื้นเมืองของแต่ละถิ่น แต่ไม่ได้ทิ้งความหมายนัยตามที่กล่าวมาเลย

เมืองไทยจึงได้ชื่อว่าเป็น “สยามเมืองยิ้ม” ร่ำลือกันไปทั่วถึงความแจ่มใสใจจริง มีไมตรีจิตกับชนทุกกลุ่มที่มาเยือนบ้านตน “ดื่มน้ำเย็นก่อนเถิด...” ซึ่งเป็นคำทักทายกล่าวต้อนรับอันสวยงาม มีเสน่ห์ ชวนให้กลับมาเยี่ยมเยียน ให้ชวนระลึกถึง แม้จากไปแล้ว... “ของไม่หาย ควายไม่สูญ ลืมทิ้งไว้ยังนำมาคืนให้ถึงที่พัก” นี่เป็นความจริงที่ปกติกับสังคมบนแผ่นดินอันอุดมสมบูรณ์ไปด้วยศีลธรรมแห่งนี้

ในทุกๆ วันโกน วันพระ หมู่ชนจะแต่งชุดขาวด้วยผ้าใหม่ หิ้วปิ่นโต เดินเข้าวัดกันเป็นสาย ด้วยใบหน้าที่แย้มยิ้ม เพื่อไปร่วมกันสวดมนต์ ถวายอาหารพระสงฆ์ รับฟังธรรมะจากหลวงตา หลวงลุงในวัดใกล้บ้าน เพื่อความเจริญจิต เจริญใจ ในบุญกุศลที่ได้กระทำ และน้อมนำมาอบรมสั่งสอนลูกหลานว่า

“หลวงตาสอนมาอย่างนั้น หลวงอาเทศน์อย่างนี้ ให้จดจำไว้ ปฏิบัติตนให้ดี นรก สวรรค์มีจริง ชั่วดี ให้ผลไม่รู้จักจบสิ้น อย่าทำบาปกรรม เดี๋ยวฟ้าดินจะลงโทษ ต้นไม้ปลายนา น้ำท่าพืชพรรณธัญญาหารจะฉิบหาย... ให้มั่นคงดำรงอยู่ในศีลธรรม พี่น้องญาติมิตรอย่าทะเลาะกัน เดี๋ยวผีบ้านผีเรือนจะสาปแช่ง วิญญาณปู่ย่าตายายจะเสียใจ ให้หมั่นรักกัน ช่วยเหลือสงเคราะห์กัน สามัคคีกัน รู้จักแบ่งปันกัน ผู้พี่รู้จักให้ผู้น้อง ผู้น้องรู้จักเคารพผู้พี่ อย่ามองข้ามหัวผู้ใหญ่ ให้เชื่อฟังจะได้ไม่วิบัติจากความดี อย่าเนรคุณกับผู้มีคุณ เทวดาจะลงโทษให้หายนะ...”

อ่านต่อฉบับพรุ่งนี้