Shizuoka 8

ไม่ไกลจากโรงหล่อเหล็ก Nirayama มีสถานที่น่าสนใจอีกแห่งคือ สวนส้ม Osaka Mandarin Orange Farm เดิมทีผมตั้งใจว่าจะไปที่ Izu Fruit Park ในเขตเมือง มิชิมะ แต่ปรากฏว่าส้มของเขาวายหมดแล้ว และสตรอเบอร์รี่ก็ยังไม่ออก ทางเจ้าหน้าที่ของสวนเลยแนะนำที่สวนส้มโอซากะให้ไปแทน สวนส้มแห่งนี้อยู่กลางหุบเขาเลย วันที่ไปอากาศดีมาก หนาวเย็นได้ใจ เหมาะแก่การเดินเก็บส้มเป็นยิ่งนัก พอลงจากรถ คุณลุงเจ้าของไร่ก็ออกมาต้อนรับ พร้อมแนะนำกฎกติกาในการเก็บส้ม จะเลือกเก็บกินจนพอใจอยู่แต่ในสวนก็จ่ายแค่ 400 เยน หรือจะกินจนหนำใจแล้วหิ้วติดมือกลับบ้านด้วยก็จ่ายเพิ่มเป็น 900 เยน คุณลุงก็จะให้ถุงตาข่ายมาคนละถุง ดูด้วยสายตาไม่น่าใส่ได้เยอะแต่เอาเข้าจริงๆ ยัดไปได้ร่วม 20 ลูก คำนวณจากที่เคยซื้อทานเป็นประจำจากซูเปอร์มาร์เก็ต ถุงละ 300 เยน มี 7-8 ลูก

แล้วก็พอคุ้มอยู่ ว่าแล้วปฏิบัติการสอยส้มก็เริ่มขึ้น คุณลุงสาธิตวิธีการปลิดส้มให้เข้าใจง่าย ด้วยการจับลูกส้มแล้วค่อยๆ หมุนทีละนิดให้ขั้วหลุดจากกิ่ง อย่าใช้แรงดึงจนหลุดเพราะอันตราย กิ่งก้านอาจจะดีดกลับเข้าหน้าตาได้

พอเดินขึ้นเนินไปหน่อยหนึ่ง ก็พบกับภาพอัศจรรย์ ฝั่งซ้ายของเนินเขาเป็นต้นส้มเรียงรายอยู่ตลอดเนิน มีลูกส้มสีสดเต็มพรึ่บไปหมด แต่ทว่าฝั่งขวาของเนินเป็นหลุมศพที่เรียงกันอยู่อย่างสงบนิ่ง ช่างเป็นภาพและบรรยากาศที่ตัดกันเป็นยิ่งนัก ผมนึกถึงตอนเดินไปชมซากุระแถว Yanesen ในโตเกียวขึ้นมาทันที เป็นจุดชมซากุระที่ทั้งสวยสงบปนสยองเพราะอยู่ท่ามกลางที่ฝังศพยาวหลายร้อยเมตร ทั่วทั้งบริเวณมีป้อมตำรวจพอจะเป็นที่พึ่งทางใจได้เพียงหลังเดียว และก็ให้รู้สึกเห็นใจเจ้าหน้าที่ตำรวจเป็นยิ่งนัก แต่สำหรับที่สวนส้มโอซากะแห่งนี้ไม่มีบรรยากาศสยองเลย มีแต่ความรู้สึกสงบ

อาจเป็นเพราะอยู่ท่ามกลางธรรมชาติเลยทำให้เราเข้าถึงความจริงของชีวิตได้ง่ายขึ้นก็เป็นได้

เราปีนขึ้นไปตามแปลงส้มที่เรียงรายเป็นแถวอยู่บนเนิน บางแถวก็มาก บางแถวก็น้อยไม่ตายตัว แต่ทุกต้นส้มพรึ่บเต็มไปหมด ส้มที่นี่เป็นพันธุ์แมนดาริน อันมีถิ่นกำเนิดจากอินเดียและข้ามมายังจีน แล้วถึงกระจายสู่ยุโรปและส่วนอื่นๆ ของโลกตามลำดับ เป็นส้มพันธุ์ที่ได้รับความนิยมมากที่สุดพันธุ์หนึ่งของโลกเพราะรสจัดจ้าน หวานอมเปรี้ยว เปลือกบางแกะง่าย และผลมีสีส้มสดดูน่ากิน พวกเรากระจายไปยังต้นที่หมายตา คุณลุงสำทับมาว่าอย่าหมิ่นส้มลูกเล็กนะ รสชาติไม่แพ้ลูกใหญ่ คิดในใจไม่ทราบว่าเป็นแผนการตลาดจะเก็บลูกใหญ่ไว้ขายหรือเปล่า ผมเลยลองชิมดูทั้งลูกเล็กและลูกใหญ่ก็พบว่าจริงอย่างที่คุณลุงบอก ลูกเล็กรสจัดจ้านกว่าลูกใหญ่จริงๆ กินเสร็จก็ทิ้งเปลือกไว้ตรงโคนต้นให้เน่าเปื่อยเป็นปุ๋ยต่อไป เดินชิมต้นละลูกสองลูกจากด้านล่างไปจนสุดเนิน

ซัดไปหลายลูกแต่ก็ยังติดใจ เริ่มเดินหาต้นที่เข้าถึงยากๆ โดยหวังว่าจะเจอของดี แต่ไม่ทราบว่าคุณลุงแกปลูกยังไง อร่อยเสมอกันเกือบทุกต้น ทานจนไม่ไหวแล้วก็เริ่มสอยกลับ คราวนี้ต้องวางแผนให้ดีเพราะจะเก็บไว้กินหลายวัน ค่อยๆ บรรจงลูกที่ไม่นิ่มจนเกินไปแล้วปลิดใส่ถุงตาข่าย เห็นใบเล็กๆ นี่ขยายได้เยอะครับ ปลิดใส่นับได้ร่วม 20 ลูก คุ้มแล้วรอบนี้ทั้งกินทั้งเก็บเกือบ 30 ลูก จ่ายแค่ 900 เยน ได้ทั้งความสนุกและความอร่อย แถมได้ของฝากติดไม้ติดมืออีกด้วย