โรงเรียนขนาดเล็กโคราชจัดทอดผ้าป่าหาเงินเดือนจ่ายครูอัตราจ้าง
นครราชสีมา-โอดมีครู4คนสอนตั้งแต่อนุบาล-ป.6 โรงเรียนจัดทอดผ้าป่าหาเงินเดือนจ่ายครูอัตราจ้าง ขณะเจ้าตัวเผยต้องขายของออนไลน์ ชดเชยเงินเดือนน้อย
นายวีระพล คัทนศรี ผู้อำนวยการโรงเรียนบ้านหนองระเวียง ต.หนองระเวียง อ.เมือง จ.นครราชสีมา เปิดเผยว่า โรงแห่งนี้ตั้งอยู่ไกลจากตัวอำเภอเมืองกว่า 21กม.เป็นโรงเรียนขนาดเล็ก ซึ่งปีการศึกษา 2564/65 มีนักเรียนตั้งแต่ระดับชั้นอนุบาล ถึงชั้น ป.6 ทั้งหมด 65 คน และมีครูประจำการจำนวน 3 คน รวมกับ ตนเองที่เป็นผู้อำนวยการโรงเรียนด้วย ก็จะเป็น 4 คน จึงทำให้การจัดการเรียนการสอนเป็นไปด้วยความยากลำบาก กรณีที่มีครูคนใดคนหนึ่ง ติดประชุม หรือติดภารกิจไม่สามารถมาทำการสอนได้ ก็จะเกิดปัญหาขึ้นมาทันที ดังนั้นโรงเรียน จึงได้หารือกับคณะกรรมการสถานศึกษา และผู้ปกครองนักเรียน จนได้รับอนุมัติให้สามารถจ้างครูอัตราจ้าง 1 คน มาช่วยสอนในระดับชั้นอนุบาล ที่มีนักเรียนอยู่จำนวน 20 คน โดยมีอัตราเงินเดือนให้ เดือนละ 8,000 บาท
ต่อมาเมื่อช่วงเดือนมกราคม 2565 ครูอัตราจ้างได้ลาคลอด 3 เดือนทำให้ทางโรงเรียนต้องจ้างครูอัตราจ้างเพิ่มอีก 1 คน เพื่อมาสอนทดแทน และเมื่อถึงสิ้นเดือนมีนาคม 2565ครูอัตราจ้างคนแรกที่ลาคลอดไปก็จะกลับมาทำการสอนได้แล้ว แต่โรงเรียนและคณะกรรมการสถานศึกษา ไม่อยากจะเลิกจ้างครูอัตราจ้างคนที่ 2 เพราะจะเป็นการใจดำเกินไป เหมือนหมดประโยชน์แล้วก็เขี่ยทิ้ง จึงได้หารือที่จะช่วยกันหาเงินบริจาคมาจ้างต่อกำหนดที่จะทำการทอดผ้าป่าสามัคคีเพื่อการศึกษา ในวันที่ 12 เมษายน 2565
ด้าน น.ส.วราภรณ์ ศรีสุภะ อายุ 25 ปี ครูอัตราจ้างโรงเรียนบ้านหนองระเวียง กล่าวว่า การที่ตนเองมาสมัครเป็นครูอัตราจ้างที่โรงเรียนบ้านหนองระเวียงแห่งนี้ เพราะมีหลายปัจจัย ได้แก่ 1.เป็นโรงเรียนที่อยู่ใกล้บ้าน ซึ่งสามารถช่วยประหยัดค่าเดินทางได้เป็นอย่างดี 2.ตนเองจบด้านการสอนประถมวัย และอยากเป็นครู 3.หากสอนในตำแหน่งครูอัตราจ้างได้ครบ 3 ปี ก็จะสามารถใช้สิทธิ์สอบบรรจุครูได้เป็นกรณีพิเศษ ส่วนเรื่องที่ได้เงินเดือน 8,000 บาทแม้จะไม่ได้เท่าอัตราเงินเดือนสำหรับวุฒิปริญญาตรีทั่วไป แต่ตนเองก็เป็นแม่ค้าออนไลน์อยู่แล้ว จึงขายของออนไลน์เพื่อเป็นรายได้เสริมในช่วงเลิกงาน ซึ่งก็สามารถอยู่ได้ในภาวะเศรษฐกิจเช่นนี้ ส่วนข่าวที่ว่ามีการประกาศรับสมัครครูอัตราจ้าง ให้เงินเดือน 3,800 บาทเห็นว่าน้อยเกินไป เพราะแค่ค่าอาหารแต่ละวันก็ไม่เพียงพอแล้ว.