วันนี้ที่ นิคมอุตสาหกรรม ติลาว่า

โดย กริช อึ้งวิทูรสถิตย์

อาทิตย์ที่ผ่านมาได้พูดถึงการเปลี่ยนแปลงของนิคมอุตสาหกรรมและท่าเรือติลาว่าไปแล้วว่ามีการเปลี่ยนแปลงที่รวดเร็วมากๆ สร้างความประหลาดใจให้แก่ผมและเพื่อนๆที่ไปด้วยกันเป็นอย่างมาก เพราะเพียงไม่กี่เดือนที่ไม่ได้ไป พอไปอีกครั้ง ทุกอย่างเปลี่ยนไปหมด ที่น่าชื่นใจคือ ยังมีนักลงทุนจากประเทศไทย ได้ไปลงทุนสร้างโรงงานอยู่หลายโรงด้วย เพียงแต่เป็นนักลงทุนรายใหญ่ ส่วนรายขนาดกลางลงมา ยังไม่เห็นมีครับ

ผมเคยเล่าให้ฟังว่า ในอดีตประมาณสักห้าหกปีก่อน นิคมอุตสาหกรรมในย่างกุ้ง ที่มีอยู่ประมาณยี่สิบแห่ง แต่ไม่ค่อยจะดีนัก ที่ผ่านมามีเพียงไม่กี่แห่งที่มีความพร้อมที่สามารถเรียกได้ว่าพอใช้ได้ เช่น ที่นิคมลันตายา นิคมแมงกะลาดอง นิคมฯเชวลินปัน ที่เหลือแทบจะไม่มีสภาพที่เป็นนิคมอุตสาหกรรมเลย โรงงานในนิคมเองก็เปิดใช้งานหรือมีการเดินเครื่องจักรจริงๆไม่กี่แห่ง ที่เหลือแทบจะไม่มีการเดินเครื่องจักรการผลิตเลย

เท่าที่ประเมินด้วยสายตา ผมว่าใช้งานจริงๆไม่ถึงครึ่งหนึ่งครับ ถนนภายในนิคมก็แสนจะแย่ เพราะไม่มีใครเข้าไปปรับปรุง ไฟฟ้าก็ไม่พอเพียง เพราะเป็นยุคที่ขาดแคลนไฟฟ้าจริงๆ น้ำไม่มีบริการ การคมนาคมก็ไม่สะดวก บ้านพักคนงานก็ไม่มี ที่อยู่ของคนงานโรงงานก็จะเป็นกระต๊อบที่อยู่ข้างทาง ที่เขาสร้างขึ้นมาตามมีตามเกิด ซึ่งจะเอาไม้ไผ่มาพอหาได้มาสร้างแล้วก็หาจากมามุงหลังคาเท่านั้น ส่วนน้ำใช้ก็หาเอาเอง ไม่มีน้ำปะปาใช้ ไฟฟ้ายิ่งไม่ต้องถามถึง คุณภาพชีวิตแย่มากๆ ที่พูดถึงคือที่เมียนมานะครับ ไม่ใช่อินเดีย นี่เพียงไม่กี่ปีที่ผ่านมาแค่นั้นเอง แต่มาวันนี้ ทุกอย่างได้เปลี่ยนแปลงไปแล้วครับ

นิคมต่างๆก็ได้มีการปรับปรุงมากขึ้นเช่นที่นิคมอุตสาหกรรมตองตะโก่ง ที่นี่ผมเคยมาอาศัยอยู่ช่วงพายุนากิสเข้ามาถล่มเมียนมา ในยุคนั้นถนนภายในโรงงาน ไม่ต้องอธิบายเลยครับ อุตสาหกรรมที่ทำอยู่ก็จะเป็นอุตสาหกรรมหล่อเหล็ก ที่เอาเหล็กเก่ามาหลอมใหม่ ปัจจุบันนี้เข้าไปดูอีกครั้ง ช่างต่างจากอดีตราวกับฟ้ากับดินเลยครับ ที่นิคมฯเมียวอ๊อกกะล่า ก็เช่นกัน เมื่อห้าหกปีก่อน จะมีเพียงโกดังเก่าๆ ไม่มีเครื่องจักรเดินเครื่องเลย

มาวันนี้กลายเป็นเมืองใหม่เรียบร้อยแล้วครับ ที่ตองอ๊อกกะล่าก็แทบจะหาสภาพโรงงานไม่ได้เลย ผมมาเช่าอยู่ที่นี่เมื่อห้าหกปีก่อน ถนนยังเป็นลูกรังอยู่ ปัจจุบันนี้เปลี่ยนเป็นคอนกรีตหมดแล้วครับ ที่เล่ามาอยากจะให้ท่านเห็นว่าที่เมียนมาได้ต่างจากห้าหกปีก่อนอย่างสิ้นเชิงครับ

ทีนี้มาดูที่นิคมอุตสาหกรรมติลาว่าบ้าง จากเดิมยังเป็นท้องนาที่เว้งว้าง ปัจจุบันนี้ได้เปลี่ยนเป็นนิคมที่ทันสมัย โรงงานที่เปิดใหม่ล้วนแต่ทันสมัยมากๆ มีทั้งจากญี่ปุ่น จีน ไต้หวัน สิงคโปร์และบางส่วนที่เป็นบริษัทยักษ์ใหญ่จากไทยเรา ผมเชื่อว่าอีกไม่นานคงจะเต็มพื้นที่แน่นอน ที่ผมเห็นอีกธุรกิจหนึ่งที่น่าสนใจมาก คือธุรกิจบ้านพักคนงาน ถ้าหากใครทำก่อนก็น่าจะได้เปรียบนะครับ อันที่จริงคนไทยเราถนัดทำหอพักหรืออพาทเม้นต์อยู่แล้ว ถ้ามีใครสนใจทำผมว่าดีมานด์หรือความต้องการที่นี่ยังมีมากนะครับ เป็นธุรกิจที่น่าสนใจทีเดียวครับ