‘หน้าต่างสองบาน’ มองเห็นมุมที่แตกต่าง

โดย...ปอย

วิวโรแมนติกเปิดขึ้นด้วยเจ้าของพู่กันศิลปินเชื้อสายโดมินิกัน ยูนิช มัตเตโอ ความที่เติบโตมาจากแถบทะเลแคริบเบียน ภาพวาดแอบสแทรกต์สีโทนร้อนสีส้มและสีแดงสด จึงดูกลมกลืนและกลายเป็นความอบอุ่นละมุนสายตา ด้วยความชำนาญด้านการผสมสีสันสร้างสมดุลให้ภาพวาดแลดูไม่ฉูดฉาดจนเกินไป ขณะที่ปลายพู่กันจิตรกรชาวฟิลิปปินส์ กลอเรีย ซิมิสเตอร์ เปิดหน้าต่างเผยให้เห็นภูมิทัศน์แนวใหม่เอ็กซเพรสชันนิสม์ลำต้นของต้นไม้ เปลือกไม้ รากชอนไชหยั่งลึกแข็งแกร่งและซากของต้นไม้ ซึ่งกลายเป็นเศษชิ้นส่วนต่างๆ กระจัดกระจายเกลื่อนกลาดอยู่ใต้ท้องฟ้าริมชายทะเลอันดามันของไทย

หลายคนให้ลงความเห็นฝีมือ “ศิลปินเพื่อนคู่ซี้” คู่นี้สะท้อนสองมุมมองแตกต่างคนละฟากฝัน

“กลอเรีย-ยูนิช” กำลังจัดแสดงนิทรรศการงานศิลปะในชื่อ “Two Windows–Separate Visions in Abstract Art” ซึ่งจัดขึ้นตั้งแต่วันที่ 7 ต.ค.จนถึงต้นเดือน ธ.ค.ปลายปีนี้ ณ ดีไซน์โซนแกลเลอรี ทองหล่อ ซอย 25 ความต่างกำลังผสานให้คลี่คลายกลายเป็นความลงตัว ศิลปินดูโอคอนเฟิร์มกันไว้เช่นนั้น

“ฉันอยู่ในเมืองไทยมานานแล้วค่ะ ตั้งแต่ปี 2545 จึงมีโอกาสได้เข้าร่วมจัดงานนิทรรศการทั้งเดี่ยวและกลุ่มหลายๆ ครั้งในกรุงเทพฯ ล่าสุด เมื่อเดือน พ.ค.ปีนี้เอง ฉันได้โชว์ผลงานร่วมกับศิลปินไทยและต่างชาติรวม 7 คนค่ะ ที่หอศิลป์จามจุรี จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย และในเดือน ก.ค.ปีที่แล้ว ฉันจัดนิทรรศการเดี่ยวครั้งสำคัญในชีวิตที่หออัครศิลปิน Altos de Chavon ที่บ้านเกิดสาธารณรัฐโดมินิกัน” ยูนิช ศิลปินซีกโลกตะวันตก เริ่มต้นสนทนาด้วยรอยยิ้มกว้าง ส่วนคู่ซี้จากซีกโลกตะวันออก กลอเรีย บอกด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม เช่น นิทรรศการครั้งนี้เป็นครั้งแรกในชีวิต ภายใต้การควบคุมดูแลของภัณฑารักษ์มีฝีมือจึงวางใจหายห่วง

ยูนิช บอกว่างานของเธอเน้นถ่ายทอดเรื่องราวของความรักในการสำรวจ การค้นพบและการผจญภัย “การวาดภาพเปรียบเสมือนการท่องเที่ยวไปตามที่ต่างๆ ค่ะ หัวใจฉันเปี่ยมล้นด้วยความรักในการเดินทางอยู่ตลอดเวลาเลยนะ และความสุขเมื่อเริ่มลงมือวาดภาพ ฉันจะไม่กำหนดคอนเซปต์ใดๆ ของผลงานชิ้นนั้นๆ เลยค่ะ ทำให้นักวิจารณ์บอกว่าบางครั้งผลงานออกมาแลดูเหมือนกำลังล่องลอยออกมาจากผืนผ้าใบ ซึ่งมันก็เป็นไปเช่นคำพูดนั้นเลยนะคะ ตั้งแต่เริ่มละเลงสีลงไปบนผืนผ้า ระหว่างตัวดิฉันกับภาพวาดก็เหมือนบทสนทนา ดิฉันเป็นผู้ถามและผืนผ้าใบเป็นผู้ตอบ แต่บางครั้งมันก็เหมือนหนังสือที่ดิฉันสามารถอ่านเรื่องราวต่างๆ ได้อย่างสนุกสนาน” ยูนิช อธิบายถึงผลงานภาพวาดแนวแอบสแทรกต์สีสันจัดจ้าน และเทกซ์เจอร์สวยแปลกตาของเธอ ภาพสีส้มและสีแดง ศิลปินแย้มยิ้มกระซิบบอกภาพนี้อาจจะเป็นทะเลทรายก็ได้นะ

ส่วนภาพวาดรูปต้นไม้ของ กลอเรีย บอกแรงบันดาลใจได้จากป่าไม้ทั่วโลก รังสรรค์เน้นน้ำหนักด้วยสีน้ำมัน โชว์เทกซ์เจอร์ความแข็งแกร่ง

“ฉันต่างจากยูนิชมาก (บอกพร้อมเสียงหัวเราะ) ฉันมีโจทย์ทุกครั้งว่าคอลเลกชันนี้ฉันจะวาดต้นไม้ แล้วเมื่อเกิดเหตุการณ์หลังสึนามิถล่มบริเวณชายฝั่งทะเลไทยเมื่อปลายปี 2547 ฉันไปสำรวจและมองเห็นชีวิตใหม่ที่นั่นค่ะ ชีวิตที่กำลังพลิกฟื้นเกิดขึ้นตามชายฝั่งทะเลของ จ.พังงา บรรดาต้นไม้ต่างๆ ในบริเวณนั้นสื่อให้เห็นถึงความเข้มแข็งที่พยายามฟื้นคืนสู่ชีวิตปกติ ใบเล็กๆ ผลิถึงความพยายามมีชีวิตรอด

ฉันรักต้นไม้ที่บ่งบอกอิสระได้มากมาย ทั้งในการเคลื่อนไหว ความพลิ้วโอนอ่อนต่อแรงลมสะท้อนถึงการให้อภัยก็ได้นะคะ ต้นไม้จะเจริญเติบโตไปตามทิศทางที่มันต้องการ ไร้ซึ่งคำบงการหรือกฎเกณฑ์ใดๆ มากำหนด” กลอเรีย บอกบทสรุปที่ฟังๆ แล้วหากบอกว่าคือความบังเอิญอย่างที่สุดก็เป็นได้ เมื่อผลลัพธ์ของสองสาวศิลปินก็คือการก้าวออกจากหน้าต่างที่ไร้กรอบบังคับเฉกเช่นเดียวกัน