ลอตเตอรี่

โดย...ปู โลกเบี้ยว

ลมปากคนเนี่ยมันสามารถทำร้ายและทำลายคนได้ง่ายๆ เลยนะ ก็อย่างข่าวที่แม่ค้าขายปลาถูกลอตเตอรี่ รางวัลที่ 1 อ่ะ แทนที่จะมีความสุขกลับกลายเป็นทุกขลาภซะงั้น นี่ขนาดถูกใบเดียวแท้ๆ นะยังต้องหนีหัวซุกหัวซุนไม่คุ้มเลย เพราะลมปากของคนในตลาดไง ดันไปแอบรู้ว่าแม่ค้าขายปลาซื้อลอตเตอรี่จากแผงไป 9 ใบ จำได้ว่าเป็นเลขท้ายเหมือนรางวัลที่ 1 เลย โอ๊ย! รวยแน่ๆ 9 ใบเป็นเงินเท่าไรล่ะ ต้องผูกมิตรไมตรีเอาไว้ ทีนี้คุณแม่ค้าปลาก็เลยไม่มีความสุขสิ เพราะทุกคนต่างก็รุมรักกันแบบมิได้นัดหมายไง คุณแม่ค้าปลาจึงต้องวิ่งโร่ไปแจ้งความและออกสื่อว่าความจริงแล้วถูกแค่ใบเดียวเอง ไอ้ที่ 9 ใบอ่ะมันก็แค่เลขท้าย 3 ตัวที่เหมือนกันเท่านั้นเอง แต่ไอ้ที่เลขตรงกับรางวัลที่ 1 อ่ะมีใบเดียวจริงจริ๊ง

นั่นไงลมปากคน แบบนี้ปูเคยมีประสบการณ์ตรงเลย มีคนตาบอดมาเดินขายลอตเตอรี่ในหมู่บ้าน พอผ่านหน้าบ้านปูก็เลยลองเสี่ยงโชคดู เขาก็คะยั้นคะยอให้ซื้อเลขชุด 20 ใบ เพราะเหลือแล้วไม่มีใครเอาอาจจะถูกรางวัลก็ได้นะ xxx384 แล้ววันนั้นก็เป็นวันหวยออกเขาเลยลดราคาให้เอาไปเลย ปูก็เออ ดีแฮะซื้อเอาไว้ไม่ได้คิดอะไร ยังพูดเล่นๆ กับคนขายเลยว่า ถ้าถูกอย่าไปบอกใครล่ะ เงียบๆ ไว้นะ พอประกาศผลรางวัล แหม เลขท้าย 3 ตัวพลาดไปตัวเดียว มันเป็น 284 อ่ะดิ ตั้ง 20 ใบ ถ้าถูกก็หวานล่ะ สุดท้ายลงถังขยะไป เวลาผ่านไปได้สักสองอาทิตย์ เดินไปหน้าปากซอยผู้คนก็ยิ้มแย้มทักทาย “รวยแล้ว รวยแล้ว” ไอ้เราก็เฉยๆ ไม่ได้คิดอะไร คิดว่าพวกเขาคงชมว่าเราบ้าทำงานทุกวันไม่มีวันหยุดจนมักจะโดนแซวว่าไม่รู้เอาเงินไปเก็บไว้ที่ไหนอยู่บ่อยๆ ก็ไม่ได้คิดเอะใจอะไร จนความมาแตกเพราะอาอี้เจ้าของร้านขายของชำหน้าปากซอยบ้านมาบอกว่า “คุณปูรวยเลยล่ะสิ เห็นคนขายลอตเตอรี่มาบอกว่าคุณปูถูกรางวัลตั้ง 20 ใบแหนะ” น่านนนไง ลมปากคนขายลอตเตอรี่ ทำกรูซะแล้วมั้ยล่ะ? มันใช่ซะที่ไหนกัน นี่ขนาดบอกว่าอย่าบอกใครนะ ปูเลยต้องกลับบ้านมาคุ้ยขยะหาเจ้าลอตเตอรี่ xxx384 ปึกนั้นเอาไปให้อาอี้ติดหน้าร้านขายของชำหน้าหมู่บ้านประกาศว่า ฉันไม่ได้ถูกลอตเตอรี่โว๊ย มันคนละเบอร์กัน โห นี่ขนาด 3 ตัวนะ ถ้าเป็นรางวัลที่ 1 บ้านปูก็คงต้อนรับแขกไม่ไหวแน่

มิน่าเล่าในหมู่บ้านปูเคยมีครอบครัวหนึ่งถูกลอตเตอรี่รางวัลที่ 1 โดยมิได้ตั้งใจ ก็อาม่าอุ้มหลานตัวน้อยสี่ห้าเดือนไปเดินเล่นที่ตลาดหน้าหมู่บ้าน อีคุณหลานก็เอามือไปคว้าแผงลอตเตอรี่ ฉีกเอามาอมเล่น เปียกน้ำลายแฉะเชียว ไม่ใช่ใบสองใบนะเป็นกำ อาม่าจำใจต้องจ่ายเงินทั้งๆ ที่ไม่อยากได้ เพราะที่คุณหลานกำมาอมอ่ะมันมีแต่เลข 00 น่ะซิ แต่ที่ไหนได้ล่ะ อาม่าถูกรางวัลที่ 1 ถึง 2 ใบแหนะ อาม่าคงรู้ว่าเป็นเรื่องแน่เพราะเหตุเกิดที่หน้าหมู่บ้าน ยังไงก็ต้องรู้กันทั้งซอย เลยปิดบ้านเงียบเป็นปีอ่ะไม่รับแขกใครใดๆ ทั้งสิ้น....เอาซี้ ณ ตอนนั้นปูยังคิดเลยว่า โห บ้านนี้โคตรงกเลยไม่แบ่งปันใคร ที่แท้คือพวกเขาคงไม่อยากวุ่นวายต่างหากล่ะ แล้วที่ปูรู้ก็เพราะทั้งคนขายลอตเตอรี่ ทั้งร้านทำผมหน้าหมู่บ้าน ทั้งรถตลาดและคุณพี่ รปภ. ต่างก็เอามาเล่าให้ฟังไง ปูว่าอาม่าทำถูกแล้วล่ะ เขาว่าเงินที่ได้มาจากการเสี่ยงโชคหวยรวยเบอร์เนี้ย ซาตานท่านดลบันดาลให้มา เพราะมันจะมาพร้อมกับความทุกข์ยังไงล่ะ และมักจะอยู่กับเราไม่ได้นาน อะไรที่มันมาเร็วมันก็ไปเร็วเช่นกัน เพราะมันเป็นเงินร้อนๆ แต่ถ้าเป็นเงินที่ได้มาจากการทำงานจากน้ำพักน้ำแรงของเราเองอ่ะ อันนี้เขาว่าเทวดาท่านให้มา เพราะมันจะอยู่กับเราได้นานกว่า

แต่ก็นะ ไอ้เรื่องหวยกับการเสี่ยงโชคเนี่ยเขาว่าเป็นแรงใจและเป็นเลือดหล่อเลี้ยงหัวใจคน(จน)น่ะ เพราะต้องคอยลุ้นระทึกให้ใจได้เต้นแรง เลือดจะได้สูบฉีดตลอดเวลาทุกวันที่ 1 และ 16 ของเดือนน่ะสิจ๊ะ