In My Bag

เรือนแก้ว บำรุง – สัมภาษณ์ / เรียบเรียง

กนิษฐกา ลิมังกูร อายุ 48 ปี

อาชีพ : เจ้าของร้านอาหาร ‘อันจะกิน’ ซอยพิพัฒน์ สีลม

อยู่ที่ : อ่อนนุช กรุงเทพฯ/ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2513

 

แหล่งซื้ออาหาร

“พอออกจากงานประจำมาทำร้านอาหารเล็กๆ แถวสีลม แหล่งซื้ออาหารหลักจากเดิมที่เคยอาศัยซื้อหาเอาจากซูเปอร์มาร์เก็ตทั่วไป ก็กลายมาเป็นที่แม็คโครสาขาสาทร เพราะอยู่ใกล้ร้าน ขับรถไปไม่ถึง 20 นาที ห้างแม็คโครดั้งเดิมจากประเทศเนเธอร์แลนด์เกิดขึ้นเพื่อรองรับกลุ่มคนทำธุรกิจเกี่ยวกับอาหาร ทำร้านอาหารโดยเฉพาะ (ต้องมีบัตรสมาชิก) แต่ที่เมืองไทยเปิดบริการให้คนทั่วไป มีของให้เลือกทั้งของสดของแห้ง ราคาถูก ซื้อยกโหล คนทำกิจการร้านอาหารสามารถจัดเวลาไปจับจ่ายของได้สะดวกกว่า ดีมากตรงเปิดนานกว่าซูเปอร์มาร์เก็ตอื่นๆ (หกโมงเช้าห้าทุ่ม)

แหล่งจ่ายของอีกแห่งของตัวเอง คือ ฟู้ดแลนด์ สาขาถนนเพชรบุรี เพราะเป็นเส้นทางผ่านกลับบ้าน เหมาะในการซื้อหาวัตถุดิบที่ใช้แค่จำนวนพอเหมาะตามความต้องการ ไม่ต้องซื้อยกโหล ส่วนอาหารทะเลจำพวกกุ้ง ปลา หอยแมลงภู่นิวซีแลนด์ ซื้อตรงจากบริษัทหนึ่งที่มาเสนอขาย สะดวกดีในเรื่องการจัดส่ง แต่มีเจอคุณภาพอาหารต่ำกว่ามาตรฐานหลุดมาบ้าง ซึ่งสามารถคุยกับเขาได้ตรงๆ

นอกจากอาหารทั่วไปที่ซื้อจากสองแหล่งที่เล่าไปแล้ว ยังมีวัตถุดิบบางอย่างที่ต้องไปเสาะหาเพิ่มเติม ซึ่งเป็นความชอบส่วนตัวของเราเอง เช่น แผ่นแป้งเปาะเปี๊ยะสด ซื้อจากร้านตึ๋งตลาดคลองเตย เพื่อความมั่นใจว่าไปถึงร้านเขาแล้วจะได้แผ่นแป้งแน่นอน ต้องโทรสั่งล่วงหน้าหนึ่งวัน ที่ร้านมีเมนู “บีฟ กูลาช” (Beef Goulash) เนื้อที่ใช้ทำสตู ช่วงแรกๆ อาศัยซื้อจากฟู้ดแลนด์ แต่พอมีเมนู “โรตีแกงเขียวหวานเนื้อ” เพิ่มขึ้นมา ไม่สามารถหาเนื้อสามชั้นจากฟู้ดแลนด์ได้ จึงไปเสาะหาร้านขายเนื้อจากตลาดสด เดินสำรวจทั้งตลาดบางรัก ตลาดคลองเตย สุดท้ายมาเจอที่ “ตลาดเอี่ยมสมบัติ” ใกล้ๆ บ้าน เขียงเนื้อของพี่เกษรแตกต่างจากเจ้าอื่นๆ ในตลาด แทบจะไม่ค่อยมีเนื้อวางระเกะระกะเต็มแผง ไม่ใช่เพราะมีของน้อย แต่พี่เกษรจะเก็บเนื้อส่วนที่ยังไม่ได้ออกขายไว้ในตู้เย็นตู้ใหญ่ ที่ตั้งอยู่ข้างๆ แก เขียงและพื้นโต๊ะสะอาดสะอ้าน มีการเช็ดทำความสะอาดตลอดเวลา

ที่เพิ่งจะมาคิดขายโรตีแกงเขียวหวานในขณะที่ร้านเปิดไปได้สักพักแล้ว เพราะตลอดมาเรายังหาโรตีที่ถูกใจไม่ได้สักที เวลาซื้อโรตีแช่แข็งไม่ว่าจะเป็นยี่ห้อไหน มักจะได้กลิ่นตุๆ เป็นกลิ่นตู้แช่แข็งอะไรแบบนั้น ซึ่งตัวเองไม่ชอบกลิ่นเอาเลย ด้วยความที่ขึ้นลงเชียงใหม่บ่อยๆ เพื่อนเลยแนะนำโรตีของอาจารย์สมบูรณ์ที่มีขายอยู่ใน “ริมปิงซูเปอร์มาร์เก็ต” ให้ลองกินดู อืม...นี่ล่ะใช่เลย แม้จะเป็นแบบแช่แข็งเหมือนกัน แต่ไม่มีกลิ่นแบบที่ไม่ชอบแม้แต่น้อย เลยตัดสินใจโทรคุยกับอาจารย์สมบูรณ์โดยตรง ท่านก็กรุณามากจัดการส่งโรตีซึ่งทำสดใหม่มาถึงที่ร้านเลย ทางร้านจะให้อาจารย์ส่งขั้นต่ำครั้งละ 50 แผ่น

วัตถุดิบหลักอีกอย่างที่สำคัญมากของร้าน คือ ข้าวสาร ร้านเราเลือกใช้ข้าวหอมมะลิ 100% ตราดวงใจ ส่งตรงมาจาก จ.อุดรธานี มั่นใจในข้าวยี่ห้อนี้มาก เพราะเป็นข้าวที่ไม่ได้อบน้ำยา บางครั้งทางเจ้าของจะเตือนมาว่างวดนี้ข้าวจะมีมอดอยู่บ้าง ซึ่งเราไม่เคยรำคาญอะไรเลย แค่ต้องซาวข้าวมากครั้งขึ้นเท่านั้น”

การเลือกซื้ออาหาร บรรจุภัณฑ์ ยี่ห้อ ผลิตภัณฑ์

“ของที่ซื้อเข้าร้านนั้น เรื่องหีบห่อจะดูแค่อย่าบุบบู้บี้ เพราะจะเกี่ยวกับอายุและคุณภาพของสินค้า ถ้าเป็นอาหารที่ทำกินกันเองในบ้าน จะพยายามเลี่ยงพวก Processed Food เบคอนกับแหนมเท่านั้นเป็นข้อยกเว้นให้กับตัวเอง ตัวเองไม่นิยมไส้กรอกที่เนื้อเนียนๆ พวกไส้กรอกสดทำเองได้ไม่ยากอะไร สามารถสั่งที่ฟู้ดแลนด์บดมันหมูให้ได้ มีเมนูหนึ่งของร้าน คือ “เพนเนซอสอันจะกิน” ในส่วนผสมจะมีไส้กรอกอิตาเลียน เราจะทำเอง ควบคุมรสชาติให้ได้ตามที่เราต้องการ ประหยัดได้อีกด้วย

ตัวเองเคยลดน้ำหนักด้วยการควบคุมการกินแป้งและน้ำตาลอยู่พักหนึ่ง การอ่านฉลากอาหารต่างๆ ช่วยได้มาก ได้รู้ว่าอาหารที่บรรจุแต่ละชองมีปริมาณน้ำตาลอยู่มากน้อยเท่าไหร่ ผลิตภัณฑ์บางชนิดระบุว่าไม่ใส่น้ำตาล พออ่านฉลากละเอียดกลายเป็นน้ำตาลเทียม บางครั้งพลิกอ่านฉลากแล้วเจอสติกเกอร์ภาษาไทยแปะทับรายละเอียดต่างๆ จะอารมณ์เสียมาก ไม่รู้ว่าบริษัทจะทำแบบนี้ไปทำไม เพราะภาษาไทยที่แปล ก็ไม่ได้บอกส่วนประกอบสำคัญไว้เลยสักนิด”

ในถุงกับข้าววันนี้

“เวลาไปจ่ายกับข้าวจะชอบหิ้วถุงผ้า แต่ช่วงนี้เทใจให้กับถุงสีฟ้าของอีเกีย น้ำหนักเบา เนื้อเป็นแบบถุงปุ๋ย เหนียวแข็งแรง จุของได้เยอะ เพราะเป็นวันอาทิตย์เลยไปเดินซื้อของที่ตลาดนัดสวนหลวง ร.9 ตลาดนี้เริ่มตั้งแต่เช้าไปจนถึงบ่ายนิดๆ ก็วายแล้ว ที่ชอบไปตลาดแห่งนี้เพราะจะมีพวกของทะเลสดๆ ราคาไม่โหดมากนักมาขายอยู่หลายเจ้า

วันนี้ได้ปลาอินทรีชิ้นใหญ่มาสองชิ้นในราคา 210 บาท ว่าจะเอาไปทอดน้ำปลา ซื้อพวกลูกชิ้นปลาลูกชิ้นกุ้งติดมาหน่อย เพราะได้บะหมี่ไข่แบบเส้นแบนมาครึ่งกิโล เผื่อจะได้เป็นอาหารเที่ยงให้คุณพ่อ ตัวเองเป็นคนเห็นไข่เป็ดแล้วอดซื้อไม่ได้ เอามาต้มให้เป็นยางมะตูมกินกับน้ำปลาพริกอร่อยที่สุด ที่บ้านจะใช้หอมแดงหัวเล็กๆ ซอยลงไปในน้ำปลา บีบมะนาว ซอยพริกขี้หนูสวนเม็ดเล็กๆ โอย ... กินข้าวได้เป็นกะละมัง

ที่ตลาดสวนหลวงจะมีเจ้าหนึ่งขายปลาทูนึ่งจากแม่กลองอร่อยมาก ถึงตัวจะไม่โตแต่เนื้อมันเชียว วันนี้ไปถึงตลาดสาย ปลาทูนึ่งขายหมดแผงไปแล้ว ได้กุ้งแห้งแบบตัวใหญ่เบ้งติดมือมาหนึ่งถุง สองขีดราคา 160 บาท ไม่ค่อยเค็มมาก ชอบกินเล่นเปล่าๆ บางทีก็เอาไปยำใส่ขิงอ่อนทานกับข้าวต้มร้อนๆ ร้านปลาทูวันนี้มาแปลก มีมะนาวมาขายด้วย แม่ค้าบอกช่วยเหมาหน่อย คิด 3 ถุง 50 บาท บวก ลบ คูณ หารอยู่ในใจได้ตกลูกละ 4 บาทนิดๆ เลยเหมามาให้หมดเลยละกัน แม่ค้าขายปลาทูขายหมดแล้ว มะนาวก็หมด จะได้กลับแม่กลองอย่างสบายใจ

เดินเลยไปซื้ออโวคาโดมาตุนไว้ซะหน่อย ชอบกินอโวคาโด กินได้เรื่อยๆ ไม่เบื่อ เวลากินเหยาะซอสแมกกี้ โรยด้วยพริกไทยดำบดใหม่ๆ เคยบอกสูตรนี้ให้เพื่อนไปลองกันดู ปรากฏว่าติดใจกันไปหลายคน แวะร้านผักร้านนี้ เลยได้ผักคอส คะน้าฮ่องกง มะเขือเทศเนื้อ มันเทศ และฟักทองญี่ปุ่นติดมือมาด้วย ที่ตลาดนี้จะมีแม่ค้าอยู่เจ้าหนึ่งเป็นสาวไต้หวันที่มาแต่งงานกับคนไทย เกิดเบื่อๆ ไม่อยากอยู่บ้านเฉยๆ เลยทำของที่เธอถนัดมาขาย เป็นผลิตภัณฑ์ที่ทำมาจากถั่วเหลือง เช่น น้ำเต้าหู้ เต้าฮวยน้ำขิง เต้าหู้กระดาน ฟองเต้าหู้สด (อันนี้อร่อยมากๆ ขอบอก) ขนมอื่นๆ ก็มีพวกเต้าทึง ถั่วเขียวต้มน้ำตาล แล้วก็พวกธัญพืชต่างๆ ต้มกับน้ำลำไยใส่พวกสมุนไพรจีน ตัวเองจะชอบชื้อมาหลายๆ ถุงหน่อย แช่เย็นเก็บไว้ให้คุณพ่อ กินแล้วชื่นใจดีค่ะ”