เพลงชาติ

โดย...ปู โลกเบี้ยว

ช่วงนี้จิตใจคงจะเปราะบางมากไปหน่อย เลือดรักชาติพลุ่งพล่านจัดขึ้นมาเลย *x*

ไปเดินตลาดสดแห่งหนึ่งมาค่ะ เป็นตลาดสดที่อยู่ใจกลางหมู่บ้านแห่งหนึ่งไม่ได้ใหญ่โตอะไร แต่มีทั้งของสด เสื้อผ้า และเครื่องใช้ทุกชนิดที่จำเป็นขายล่ะ เดิมคงเป็นพื้นที่โล่งๆ แล้วใครคงมาจัดสรรให้มีการค้าขายกัน มีผู้คนเดินจ่ายตลาดซื้อกินยามเย็นกันเยอะพอสมควร เพราะในซอยหมู่บ้านนี้มีทั้งบ้านเดี่ยว หมู่บ้านและอพาร์ตเมนต์ คอนโด

ปูไปเดินกับเจ้าน้องชายเพื่อซื้อของกินตอนค่ำและอาหารสดไว้สำหรับทำในวันรุ่งขึ้น ขณะที่กำลังซื้อของอยู่ในตลาดก็พอดีกับเวลาหกโมงเย็น ก็มีพวกแม่ค้าพ่อค้าที่ขายของไปด้วยแล้วหอบเอาทีวีมาเปิดดูข่าวหรือละครในแผงที่ตัวขายของเปิดเสียงดังมาก พอหกโมงปั๊บเพลงชาติก็ดังขึ้น ปูรีบสะกิดเจ้าน้องชายบอกให้ยืนตรง ตอนแรกเจ้าน้องก็เขินอายแล้วมองคนรอบข้าง ปูเห็นแล้วล่ะว่ามีส่วนน้อยมากที่หยุดยืนตรง ปูก็พูดดังๆ ขึ้นมาว่าใครไม่หยุดยืน แต่พี่จะหยุดเพราะนี่คือ เพลงชาติ (อีกอย่างเราเป็นคนของประชาชน ถ้าไม่ทำเป็นตัวอย่างที่ดีคงจะน่าละอายมาก) อีแม่ค้าพ่อค้าที่อยู่ใกล้ๆ ปูก็หันซ้ายหันขวาแล้วลุกขึ้นยืนตาม สักพักคนที่กำลังเดินอยู่เมื่อเห็นคนรอบๆ ปูหยุดยืนก็หยุดตามบ้าง มีแม่ลูกคู่หนึ่งเดินอยู่อีคุณแม่ก็บอกให้ลูกหยุด แต่ลูกก็ไม่หยุดแถมยังดึงเสื้อแม่อยู่นั้นแหละ ปูก็พูดขึ้นว่า “ดีแล้วละจ๊ะบอกให้ลูกทำให้ชินซะนะ เพราะนี่คือเพลงชาติ” แต่ในขณะเดียวกันรัศมีที่ไกลออกไปก็ยังคงเห็นผู้คนเดินกันหน้าตาเฉย ทั้งๆ ที่เพลงชาติดังมาก โดยเฉพาะคนที่ใส่ชุดทหารและใส่ชุดสีกากีคล้ายๆ พวกทำงานราชการ หน้าที่การงานที่คุณทำอยู่นั้นไม่ได้ทำให้คุณสำนึกถึงเพลงชาติที่กำลังดังอยู่เลยรึ :( โกรธมากค่ะขอบอก x_x

ยังมีอีคุณป้าสองคนที่กำลังสนทนาธรรมอยู่ไม่ไกลอีกด้วยนะ ด้วยรอบด้านหยุดยืนทำให้ผู้คนหยุดพูดไปด้วย แต่มีอีคุณป้าสองคนเดินเข้ามาในหมู่ฝูงชนที่เค้ากำลังยืนอยู่ แล้วคุยกันเรื่องไปนั่งสมาธิที่วัดไหนของมันก็ไม่รู้ล่ะ โดยที่ไม่ได้สนใจคนรอบข้างเลยว่าเค้ากำลังทำอะไรกันอยู่ */* ขอบอกเลยว่าเห็นแล้วปลง ยัยสองคนนี่ต้องเป็นพวกสร้างภาพชัดๆ บอกไปนั่งสมาธิกันมา แต่เค้าหยุดยืนเคารพเพลงชาติซึ่งเสียงดังมากเนี่ย คุณยังไม่ได้ยินเลยอ่ะ มันไปเรียนนั่งสมาธิกันที่ไหนฟระ ใจเป็นกุศลจริ๊งจริง ปรี๊ดค่ะ @_@ ขอบอก นี่คือคนไทยรึ?

ไอ้น้องชายปูก็บอกว่า คนแถวนี้คงมีแต่พวกลูกจ้างต่างชาติมั้ง? พี่ปู ปูเลยว่า ยิ่งต่างชาติ ยิ่งต้องแสดงความเคารพแผ่นดินที่คุณมายืนทำมาหากินอยู่ คนไทยก็นะ แทนที่จะทำเป็นตัวอย่างที่ดี แค่แสดงความรักชาติสองเวลาเช้าเย็น สองโมงเช้ากับหกโมงเย็น หรือเมื่อได้ยินเพลงชาติแค่เนี้ยนะ ของง่ายๆ ถ้าทุกคนร่วมใจกันแสดงพฤติกรรมง่ายๆ แบบนี้ให้เกิดความเคยชิน เป็นเยี่ยงอย่างให้ลูกหลานได้เห็น นั้นแหละถึงจะเรียกว่ารักชาติ *_,* ดูอย่างพวกญี่ปุ่นเกาหลีเค้าดิ เค้าชาตินิยมแค่ไหน ประเทศเค้าถึงได้เจริญเอ๊าเจริญเอาไงล่ะ ...มาช่วยกันเรียกจิตสำนึกรักชาติง่ายๆ เท่าที่คุณทำได้กันเหอะ...นะคะ :) เพราะไม่จำเป็นต้องหยุดยืนเสมอเวลาได้ยินเสียงเพลงชาติ หากกำลังทำกิจกรรมที่สำคัญหรือยืนอยู่กลางถนน หรือในเวลาอื่นที่ไม่ใช่ตอนสองโมงเช้าและหกโมงเย็นก็แล้วไป และสิ่งสำคัญที่สุดที่ปูอยากให้ทุกคนร่วมใจกัน ก็คือ การร้องเพลงชาติและเพลงสรรเสริญพระบารมีให้เป็น อย่าลืมเนื้อร้อง และช่วยกันสอนลูกหลานต่อๆ กันไป อย่าให้ลืมชาติกำเนิดของตัวเองเลย เราเป็นคนไท

ไทที่หมายถึงอิสรภาพไม่ขึ้นกับใคร เราต้องช่วยกันรักษาความเป็นเอกลักษณ์ของความเป็นไทยกันไว้เถอะนะคะ ๑_,๑......กราบขอบพระคุณค่ะ