posttoday

In My Bag

09 พฤษภาคม 2557

จ่ายตลาดเองค่ะ เป็นคนซีเรียสมากกกกก ตอนแรกๆ ที่เริ่มทำอาหารค่อนข้างบ้าจี้ค่ะ (หัวเราะ)

โดย...โจ เกียรติอาจิณ / ภาพ วีรวงศ์ วงศ์ปรีดี

สุภรดี ศิวพรพิทักษ์

อายุ 31 ปี

อาชีพ เชฟ/พิธีกร/เจ้าของร้านอาหาร

ที่อยู่ กรุงเทพฯ

แหล่งซื้ออาหาร

จ่ายตลาดเองค่ะ เป็นคนซีเรียสมากกกกก ตอนแรกๆ ที่เริ่มทำอาหารค่อนข้างบ้าจี้ค่ะ (หัวเราะ) คือต้องดั้นด้นไปทุกที่ที่คนเขาว่ามีของดี ฟินต้องไปซื้อเองกับตัวเลย แต่อันนี้ฟินเข้าใจนะคะว่าทุกที่ก็จะมีของดีต่างกัน ที่นี่มีชนิดนี้ ที่นั่นมีชนิดนั้น มันก็จะดีต่างกัน แต่แค่ไม่ได้อยู่ที่เดียวกัน อย่างอาหารหนึ่งจานฟินว่ามันก็ต้องใช้ส่วนผสมหลายอย่าง ซึ่งก็จะต้องมาจากแหล่งผลิตต่างกัน มีไกด์ไลน์ช่วยด้วย แต่สิ่งสำคัญคือต้องจำว่าที่ไหนมีอะไร

บ้านฟินอยู่พัฒนาการ แต่ฟินก็จะไปจ่ายตลาดหลายที่ค่ะ อย่างเครื่องแกงก็จะไปตลาดสามย่าน มีเจ้าประจำ ซึ่งเครื่องแกงฟินว่าต้องตลาดสดเท่านั้น ถ้าเป็นประเภทชีส นม เนย ก็จะไปวิลล่า มาร์เก็ต ไม่ก็ไปกรูเมต์ มาร์เก็ต เพราะที่นั่นมีให้เลือกหลากหลาย ถ้าใกล้บ้านหน่อยก็จะไปตลาดพัฒนาการ ส่วนใหญ่จะไปซื้อของสด เช่น ไก่ เป็นร้านไก่ของคนมุสลิมที่ทำค่อนข้างสะอาด ไม่มีกลิ่น มั่นใจได้ค่ะ

ปกติถ้าวันไหนฟินจะไปตลาดก็จะต้องตื่นตั้งแต่ตี 5 ไปเช้าๆ ได้เปรียบค่ะ (หัวเราะ) เพราะฟินมีเวลาพูดคุยกับแม่ค้า ถ้าไปช้ากว่านั้นแม่ค้าก็จะไม่มามัวนั่งคุย หรือตอบคำถามฟินได้ ฟินก็มีหน้าที่ซื้อๆๆๆ แล้วก็กลับ ถ้าไปเช้าหน่อยฟินก็จะได้ความรู้ดีๆ กลับมาเป็นของแถมด้วย แม่ค้าก็พร้อมจะตอบข้อสงสัย หรือช่วยเลือกของให้

การไปจ่ายตลาดสำหรับฟินมันเหมือนเดินเข้าสวนสนุก ชอบมากกกกค่ะ เพราะไปทีมันสนุกค่ะ สนุกที่จะเลือกซื้อ บางทีมีลิสต์ของที่อยากได้แล้วนะ แต่ไปเจอของแปลก ของหายาก หรือนานทีจะมีมาก็วิ่งเข้าใส่เลย สนองนี้ดตัวเองนิดหนึ่ง เพราะฟินว่าคนทำอาหารแรงบันดาลใจมันก็มาจากวัตถุดิบด้วยนะ เวลาไปเจอของแบบนี้ฟินวิ่งเข้าใส่เลย ซื้อไปเก็บไว้ก่อน ไหนๆ มาเจอกับตัว มาถึงแหล่งแล้ว ไม่ซื้อก็เสียดายแย่ค่ะ อย่างน้อยซื้อไปก็อาจจะได้แรงบันดาลใจทำอาหารจานใหม่ๆ ขึ้นมาได้

In My Bag

 

การเลือกซื้ออาหาร หีบห่อ บรรจุภัณฑ์

ถ้าไปซูเปอร์มาร์เก็ตวิธีเลือกซื้อของก็จะต้องดูวันหมดอายุซึ่งสำคัญมากๆ รวมทั้งแพ็กเกจจิ้งว่าอยู่ในสภาพดีไหม สำหรับฟินจะเลือกสินค้าที่อยู่ด้านในสุด เพราะเหมือนในซูเปอร์มาร์เก็ตจะมีการเรียงวันหมดอายุอยู่แล้ว อยากได้ของใหม่ หรือถ้ารู้ว่าตัวเองจะซื้อไปเก็บหลายวัน ก็ต้องเลือกสินค้าด้านในสุด ของใหม่คือของสดค่ะ ของยิ่งสดก็ยิ่งอร่อยค่ะ

ของประเภทหรือชนิดเดียวกัน ยกตัวอย่าง น้ำมันมะกอก เรารู้ว่านำเข้าแต่จะซื้อยี่ห้อไหนล่ะ ก็ต้องเลือกและดูที่ผลิต ไม่พอต้องดูปริมาณด้วยค่ะ อย่าเพิ่งตัดสินใจว่าแค่อยากได้เอ็กซ์ตรา เวอร์จิ้น บางทีขวดขนาดเท่ากันก็จริง แต่ปริมาณไม่เท่ากัน แล้วที่สำคัญราคาก็ต่างกันด้วย หรือจำพวกไส้กรอกก็ต้องลองเช็กนะคะว่าส่วนผสมที่ใส่มีอะไรบ้างและใส่ปริมาณเท่าไหร่ กี่เปอร์เซ็นต์ ต้องดูดีๆ ค่ะ

ของลดราคาฟินก็ซื้อนะคะ ของสดราคาเนี่ยมันต้องดูดีๆ ง่า เพราะอะไร ลดเพราะโปรโมชั่นหรือลดเพราะใกล้จะหมดอายุ ยิ่งเป็นของที่อยากได้อยู่แล้ว หรือใช้ประจำอยู่แล้ว ก็ต้องซื้อเก็บไว้ แต่ต้องดูว่าที่เขาลดน่ะเพราะใกล้จะหมดอายุหรือเปล่า แบบนั้นฟินก็ไม่ซื้อ แล้วฟินก็เชื่อนะคะว่าของดีและถูกยังมี แต่ต้องดูดีๆ แล้วจะได้ของดีและถูก

ในถุงกับข้าววันนี้

เมนูนี้มีเรื่องราวค่ะ ต้นตอมาจากของเหลือค่ะ คือ แกงเขียวหวานที่กินตั้งแต่เมื่อวาน เนื้อสัตว์และผักหมดละ เหลือแต่น้ำแกง ฟินเลยเสียดาย จะทิ้งก็อะนะ มันคือแกงก้นหม้อที่อร่อยมากๆ เข้มข้นสุดๆ เป็นเมนูฟิวชั่นที่ไม่ต้องเคี่ยวน้ำแกงใหม่ หรือจะถ้าใครจะทำใหม่ก็ไม่ว่า เป็นฟิวชั่นไทยกับอิตาเลียน ส่วนผสมก็มีพริกแกงเขียวหวาน สันในไก่ เห็ดหอมกระทะ วิปปิ้งครีม แป้งข้าวโพด ใบมะกรูดเพิ่มกลิ่นหอม โหระพา นอกนั้นเป็นเครื่องปรุงรส น้ำตาลปี๊บ น้ำปลา เกลือ พริกไทย ขาดไม่ได้ คือ แผ่นลาซานญ่ากับมอสซาเรลลาชีส

ส่วนตัวฟินชอบทำอาหารฟิวชั่นอยู่แล้วค่ะ ทำกินที่บ้าน หรือที่ร้านขนมก็จะเป็นฟิวชั่น ฟินชอบทำของอบ ยิ่งอะไรที่เป็นเลเยอร์หรือชั้นยิ่งชอบ เอาของเก่าไปเคี่ยวรวมกันแล้วเอาไปอบใหม่ อย่างลาซานญ่าก็จะต้องเอาไปอบค่ะ แต่เป็นของอบที่ผสมผสานความเป็นไทยกับอิตาเลียนรวมกัน น้ำแกงไทยลาซานญ่าอิตาเลียน

ความอร่อยของจานนี้ฟินว่าอยู่ที่ความหอมมันของชีส ยืดๆ เหนียวๆ แถมยังมีความเป็นไทยโผล่มาในรูปแบบแกงรสชาติไทยๆ ได้ความเข้มข้นของกะทิเป็นดับเบิ้ลนอกจากชีส ปกติฟินจะเสิร์ฟกับผักกาดแก้วเหมือนกินเมี่ยง สนุกในการกิน ไม่ใช่ลาซานญ่าครีม มีกินแล้วหนักลิ้น เลี่ยนๆ คนกินกินแล้วไม่เบื่อ