จักรวาลส่งสิ่งดีๆผ่าน “เรา”

จริงๆ แล้ว จักรวาลที่เราอาศัยอยู่นี้ ใจดีมากเลยนะคะ จักรวาลพยายามส่งสิ่งดีๆ มาหาเราตลอดเวลา ส่งแสงอาทิตย์มาให้ ทำให้เกิดสิ่งมีชีวิตต่างๆ ทำให้เรามีชีวิตรอดได้อยู่ทุกวันนี้ มีอาหารกิน มีน้ำใช้ ส่วนการเคลื่อนไหวของจักรวาลก็เป็นการเหวี่ยงเป็นวง ก่อให้เกิดแรงโน้มถ่วง ทำให้เราไม่หลุดปลิวออกไปในความเวิ้งว้างของอวกาศก็เพราะจักรวาลมีความเมตตา เหมือนแม่ที่รักลูก จักรวาลนี้ส่งสิ่งดีๆ มาให้เราตลอด และหากเรา “รับไม่ได้” ก็ไม่ใช่ความผิดของจักรวาล

แต่หนูดีว่า เราน่ามองในมุมกลับว่า จริงๆ แล้ว “เครื่องส่งของจักรวาล” อาจจะทำงานได้ดีเป็นปกติ แต่ “เครื่องรับ” ของเราอาจจะเสียอยู่เองก็เป็นได้ เราจึงรู้สึกว่า “โลกนี้ไม่ดีเลย”

สมัยพุทธกาล หมอชีวกโกมารภัจจ์ที่เป็นแพทย์ประจำพระองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้านั้น สมัยเป็นนักศึกษาแพทย์ อยากรีบเรียนจบออกไปทำงานเร็วๆ เลยขออาจารย์ว่าเรียนจบก่อนได้ไหม อาจารย์บอกว่า เสียดาย เพราะมีตำราอยากสอนลูกศิษย์คนนี้อีกสองสามปี แต่จะให้จบก็ได้ ถ้าผ่านข้อสอบนี้ไปได้ คำถามก็คือ “มีพืชอะไรบ้าง ที่ใช้ทำเป็นยาไม่ได้” ให้เวลาท่านชีวกโกมารภัจจ์เจ็ดวันเพื่อเดินทางไปสำรวจภูเขาเหล่านี้เพื่อหาพืชที่เป็นยาไม่ได้มาส่งอาจารย์ ท่านก็ออกเดินทาง ข้ามเขาลูกแล้วลูกเล่า ก็ไม่พบพืชที่ทำเป็นยาไม่ได้ เวลาผ่านไปเจ็ดวัน เลยเดินทางกลับมาหาอาจารย์ สารภาพว่า ไม่พบพืชแม้แต่ชนิดเดียวที่ทำเป็นยาไม่ได้ อาจารย์บอกว่า ดีมาก อย่างเช่นนั้น เจ้าเรียนจบหลักสูตรนี้ และออกไปทำงานได้อย่างที่ต้องการ จากนั้นท่านก็เป็นตำนานของการแพทย์แผนโบราณจนทุกวันนี้

และเมื่อเราได้ค้นพบมุมหนึ่งของความมหัศจรรย์ของจักรวาล หน้าที่ของเราคือ “ส่งต่อ”

โมเดลธุรกิจแบบ “ท่อน้ำ”

การส่งต่อสิ่งดีๆ มีได้ทั้งในชีวิตส่วนตัว และชีวิตการทำงาน หากเราเลือกทำธุรกิจบนพื้นฐานของการ “ส่งสิ่งดีๆ” ต่อไปให้คนอื่น เช่น ขายของที่มีคุณภาพที่เราพึงซื้อใช้เอง เขียนหนังสือเล่าเรื่องดีๆ ทำบ้านดีๆที่เราอยากอยู่ขายให้คนอื่นด้วย เราก็จะใช้โมเดลธุรกิจแบบที่หนูดีเรียกว่า “โมเดลธุรกิจแบบท่อน้ำ”

ท่อน้ำ ไม่ใช่น้ำ เพราะฉะนั้น ท่อน้ำจะอวดอ้างว่า เป็นน้ำก็ไม่ได้ เพราะเป็นคนละสิ่งกัน แต่หากเราไม่มีท่อ เราก็จะไม่มีเครื่องลำเลียงน้ำมาจนถึงที่อยู่อาศัยของเราได้ เราสามารถเป็นเหมือนผู้นำสิ่งมีคุณค่าต่อชีวิตคนมาส่งให้เขา หน้าที่เราคือมองให้ออกว่าสิ่งใดที่คนต้องการอยู่แล้วที่จะทำให้ชีวิตเขาสะดวกขึ้น สุขขึ้น หรือ ดีขึ้น แล้วนำสิ่งนั้นมามอบให้ แทนที่จะคิดเองตามใจว่า เราอยากทำอะไรขาย แต่พอผลิตออกมาก็ต้องทำโฆษณามากมายจนราคาขายสินค้าต้องสูงไปจนเกินราคาที่ควรเป็น หนูดีมองว่า ไม่ว่าในด้านไหนของชีวิต จะธุรกิจหรือส่วนตัว เราก็เป็นท่อน้ำได้ทั้งสิ้น และหากเรามองย้อนกลับไปเราก็จะพบว่า เราได้เป็น “ท่อน้ำ” กันมาแล้วหลายครั้ง ไปช้อปปิ้งที่ไหนของดี รีบเอามาบอกเพื่อน ไปเจอร้านอาหารอร่อยก็รีบบอก ช่วงนี้ลงทุนอะไรแล้วดีก็รีบเตือนๆกัน