สุขสไตล์‘ราช รามัญ’

ในบรรดานักเขียนแนวจิตวิญญาณในหมวดศาสนาปรัชญา “ราช รามัญ” เป็นชื่อที่อยู่ในลำดับต้นๆ ของเมืองไทยอีกคนหนึ่ง โดยเน้นเป็นจิตวิญญาณเพื่อพัฒนาตนเอง และบ่อยครั้งที่ได้รับเชิญไปเป็นวิทยากรบรรยายให้กับหน่วยงานทั้งองค์กรของรัฐและเอกชน ที่เรียกได้ว่าคิวทองก็ว่าได้

เมื่อถามถึงความสุขของ ราช รามัญ คืออะไร? เสียงห้าวเป้งที่ดังฟังชัดก็ตอบมาว่า ทุกครั้งที่เขาได้ขยับเขียนเรื่องทางจิตวิญญาณเพื่อให้ผู้อ่านได้นำเอาไปประยุกต์ใช้กับชีวิตได้จริงนั้น คือ ความสุขเป็นอย่างมาก

เพราะมุมในการนำเสนองานเขียนทางด้านจิตวิญญาณ หาใช่เน้นไปเพื่อให้หลุดพ้นไปแบบอริยบุคคลแต่เขียนในเชิงแนะนำเพื่อให้นำเอาไปใช้กับชีวิตที่ดีขึ้นแบบคนที่อยู่ทางโลก แต่ไม่ใหลหลงไปตามโลกจนมากเกินความพอดีพองาม และทุกครั้งที่ผู้อ่านได้อินบ็อกซ์มาพูดคุยเล่าให้ฟังว่า ได้ผลดีอย่างไรเมื่อนำเอาไปปฏิบัติตามยิ่งทำให้เกิดความสุข

“เคยมีคนถามผมว่า ความสุขมีจริงๆ เหรอ ผมบอกเขาเสมอว่าโลกนี้เต็มไปด้วยความสุข พุทธศาสนา เป็นศาสนาแห่งความสุขที่เรียนรู้ผ่านกระบวนการของความทุกข์ เพราะพระพุทธเจ้าสอนว่า นิพพาน ปรมัง สุขัง อันนี้เป็นสุขอันยิ่งสูงสุด

พระเจ้าแห่งศาสนาคริสต์สอนว่าความรักนั้นเป็นจุดเริ่มต้นของความสุข โดยเริ่มจากการรักตัวเอง และรักผู้อื่น คำว่า ความสุขที่เกิดจากจิตวิญญาณ บางทีก็ยากจะอธิบายได้ แต่บอกได้เลยว่า ไม่ว่าคุณจะนับถือศาสนาไหนพุทธ คริสต์ อิสลาม พราหมณ์ ฮินดู คุณสามารถเข้าถึงจิตวิญญาณของตัวคุณเองได้ด้วยการทำให้เกิดปัญญาญาณ ซึ่งสิ่งนี้แหละคือ จุดเริ่มต้นของความสุขทั้งปวง

เมื่อผมเขียนผมบอกแบบนี้กับใครไปแล้ว เขานำเอาไปทำได้แล้วเกิดผล ตัวผมจะมีความสุขมาก หลายคนที่ฟังผมพูดเมื่อพูดจบ เขาเดินมาขอบคุณทั้งน้ำตาแห่งความปีติ เพราะเขาเห็นแนวทางชีวิตแล้ว สิ่งนี้ก็ทำให้ผมมีความสุขมากขึ้นอีกหลายเท่า

บ่อยครั้งที่ผมใช้ความกรุณาแห่งหัวใจ ในการปรารถนาดีกับผู้คนด้วยการคิดในใจว่า อยากแลกทุกข์ด้วย เมื่อเห็นเขาเป็นทุกข์เพียงแค่นี้ความสุขก็เกิดขึ้นได้อย่างแท้จริง

ความสุขอีกแบบหนึ่งที่ผมชอบมาตั้งแต่เด็กๆ คือ ได้อ่านหนังสือ สมัยนั้นไม่มีกูเกิล ผมอ่านโดราเอมอนเล่มละ 5 บาท เรียงกันหลายสิบเล่มเลยทีเดียว จากนั้นผมจะเดินทางไปท่าวาสุกรี ก่อนถึงเทเวศร์ ผมไปหอสมุดแห่งชาติ พกบัตรประชาชนไปแล้วก็ไปหาหนังสือที่อยากอ่าน ค้นมาอ่าน

หนังสือที่ผมอ่านแล้วมีความสุขมากที่สุด ดูเหมือนจะเป็นของหลวงวิจิตรวาทการ โอโห! แต่ละเล่มท่านเขียนออกมามีทั้งดราม่าสุดๆ อย่างมรสุมชีวิต ใครหนอจะไปมีชีวิตแบบนั้น แต่ก็เป็นวรรณกรรมที่เรียกได้ว่าสะท้อนชีวิตของคนได้อย่างดี

หรือหนังสือของ ม.ร.ว.คึกฤทธิ์ ปราโมช ท่านก็เขียนหลายเล่ม อย่างเรื่องสี่แผ่นดิน อ่านแล้วก็เพลิน การอ่านหนังสือทำให้เราเกิดความสุขได้จริงไปอีกแบบหนึ่ง แต่เป็นความสุขที่เกิดจากตัวเอง”

ราช รามัญ กล่าวว่า ความสุขสุดท้ายที่ไม่บอกไม่ได้ คือ ความสุขที่ได้ฝึกจิตให้มีสติอยู่กับตัวเองในปัจจุบันขณะแบบที่หลวงพ่อเทียนท่านสอน เพราะเขามีโอกาสที่ได้พบหลวงพ่อเทียนตอนเป็นสามเณรท่านจับมือเขาเคลื่อนไหวไปมาที่วัดสนามใน

วิธีนี้เป็นวิธีที่ทำให้ตัดความคิดที่เป็นทุกข์ได้ เป็นวิธีที่ทำให้จิตไม่ส่งออกไปข้างนอกเพื่อหาทุกข์ แต่เป็นวิธีที่ทำให้จิตของเราอยู่กับตัวเองและมีความสุข ทุกวันนี้แม้ไม่ได้ยกเคลื่อนไหวแล้วแต่ทุกการเคลื่อนไหวเป็นไปเองโดยอัตโนมัติ มีสติทั้งยืนเดินนั่งหรือทำอะไรๆ ก็ตาม นี่ก็เป็นความสุขอย่างหนึ่งเหมือนกัน

“คนเรายิ่งอายุมากยิ่งควรจะหาแต่ความสุขใส่ในตัวเอง อย่าไปคิดอะไรมาก อย่าไปแสวงหาอะไรที่ทำให้ตัวเราเองเป็นทุกข์ สุขและทุกข์นั้นทุกอย่างอยู่ที่เราเป็นผู้กำหนดตัวเราเอง ใช้ชีวิตให้ตัวเองมีความสุขดีกว่าไปทำตัวเป็นศูนย์กลางจักรวาลที่คอยจะบังคับใครต่อใครให้เป็นไปตามที่เราคิดและต้องการ มันจะทำให้เป็นทุกข์ครับ

มองชีวิตตัวเอง สังเกตชีวิตตัวเองและมีความสุขกับตัวเองนั้นแหละดีที่สุดครับ วันนี้ผู้คนไม่ค่อยมีความสุขเท่าไร ไม่ว่าจะที่ทำงาน ที่บ้าน ความจริงแล้วความสุขไม่ได้เกี่ยวกับสถานที่ ไม่ได้เกี่ยวกับวัตถุ ไม่ได้เกี่ยวกับเงินว่ามีเท่าไร แต่เกี่ยวที่ตัวของเราเองจริงๆ ครับ รู้จักตัวเองเข้าใจตัวเอง เราก็เป็นสุขแล้วครับ” ราช รามัญ ให้แง่คิดในการสร้างสุข

ว่าแต่องค์กรใดหน่วยงานใดจะติดต่อให้ ราช รามัญ ไปเป็นวิทยากร ติดต่อได้ที่[email protected] หรือติดตามได้ที่เพจจินตนาญาณ และเฟซบุ๊ก Raj Raman