เสือดาวตัวแรก

บนด่านเล็กๆ กลางป่าตะวันตกเส้นนั้น ผมกับเพื่อนที่ไปเดินกัน 2 คน รู้เลยว่าเรากำลังเดินย่ำไปตาม “ทางเสือผ่าน” ของเสือดาว เนื่องจากเห็นรอยขูดดินเป็นระยะ เป็นวิธีการประกาศอาณาเขตอย่างที่พวกเสือชอบทำกัน

รอยเหล่านั้นดูใหม่ แต่ก็ไม่ถึงกับใหม่เอี่ยม ประเมินกันเองมั่วๆ ก็คงจะสัก 2-3 วัน การได้เห็นร่องรอยเสือย่อมรู้สึกตื่นเต้นเป็นธรรมดา แต่เราไม่ได้รู้สึกกลัวพวกมันสักนิด เพราะรู้ว่าคนไม่ได้อยู่ในห่วงโซ่อาหารของเสือดาวซักหน่อย (แต่กระนั้น ก็ยังเคยเกิดเหตุการณ์ในอินเดีย เสือดาวตัวเดียวฆ่ากินคนไปกว่าร้อยราย แหะๆ)

ประสานักเลงกล้องดักถ่าย ผมเลยขอเวลาและขอแรงเพื่อน ช่วยกันเซตกล้อง แฟลช และเซ็นเซอร์จับความเคลื่อนไหวบนด่านนั้นแบบคร่าวๆ ลวกๆ เสร็จสิ้นในตอน 10 โมงกว่า

จากนั้น เราก็เดินต่อไปตามจุดหมายที่ตั้งใจไว้ เป็นโป่งแห่งหนึ่ง ถัดจากจุดที่วางกล้องดักถ่ายไว้ น่าจะประมาณ 100 เมตร ลงมือขึงบังไพร แล้วนั่งซุ่มหลายชั่วโมง

เวลาล่วงเลยไปถึงเย็น ไม่มีอะไรโผล่มาให้ถ่ายรูปสักตัว ขากลับออกจากโป่ง เมื่อมองไปที่พื้นด่าน ผมแทบไม่เชื่อสายตา

ที่เห็นนั้น แม้เป็นรอยขูดดินของเสือดาวที่เห็นชินตา แต่เท่าที่จำได้ ขามาไม่มีรอยตรงจุดนี้เลยนี่หว่า สิ่งที่ยืนยันได้ว่าเป็นรอยที่เสือดาวทำไว้สดๆ ร้อนๆ แน่นอน ก็คือขี้ใหม่เอี่ยมที่มันถ่ายใส่ไว้ในรอยขูด

หรือแปลว่า ในขณะที่ผมกับเพื่อนซุ่มในบังไพร มีเสือดาวเดินมาตามด่านกลางวันแสกๆ จัดการแปะป้ายประกาศด้วยความงุ่นง่าน ข้อความว่า “เสือดาวพ่อเสือโคร่ง” (555 ก็ไม่รู้สินะ)

รอยที่ว่าอยู่ถัดจากกล้องดักถ่ายผมแค่ประมาณ 10 ก้าวเท่านั้น พอเปิดกล้องดูก็พบภาพเสือดาวโดนรัวถ่ายไว้กว่า 10 ช็อต ตอนบ่ายสองกว่า บางช็อตมองสบตากับกล้องซะด้วย (ดูภาพประกอบ) ทิศทางมุ่งหน้าไปทางโป่งที่ผมซุ่มอยู่อีกต่างหาก เมื่อก้าวพ้นหน้ากล้องมา มันก็หยุดทำเครื่องหมายทันที

มันเป็นภาพเสือดาวที่ผมดักถ่ายได้เป็นครั้งแรกในชีวิต ตอนที่กล้องทำงาน ผมก็อยู่ถัดไปแค่ไม่ถึง 100 เมตร อะไรจะเร้าใจขนาดนั้น!