สังคมไทยกับการแย่งที่จอดรถคนพิการ
เฟซบุ๊ก Accessibility Is Freedom
เฟซบุ๊ก Accessibility Is Freedom
วันอาทิตย์ที่แล้ว ผมแวะไปทำธุระห้างใกล้ๆ บ้าน
วิ่งวนหาที่จอดรถคนพิการด้านใน พื้นที่ถูกใช้หมด
วิ่งวนออกมาด้านนอก เจอพอมีที่ว่างอยู่บ้าง
ผมเลือกพื้นที่จอดเหมาะ แล้วเข้าไปทำธุระ
เกือบๆ ถึงเวลาห้างจะปิดแล้ว
กลับออกมาจะขึ้นรถกลับบ้าน
เจอรถคันแดง(ตามภาพ) จอดที่คนพิการ
แถมจอดปิดพื้นที่ขึ้นลงเสียอย่างนั้น (อีกแล้ว!)
ผมเก้ๆ กังไม่รู้จะเอายังไง
พอดีมีพี่ๆ 1 ครอบครัวเดินมา
มองเห็นผมแล้วพูดกันเบาๆ "พี่เขาขึ้นรถไม่ได้แหนะ..."
ผมก็มัวสาละวันอยู่กับถ่ายรูป
ผมไม่หันไป แต่ในใจผมคิด
อยากดู re-act ว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อ
ยังไงก็ต้องรถดูเจ้าของรถ อย่างแน่นอน
พี่สาวที่พูดเมื่อครู่ก็เดินมาถาม ว่า "น้องขึ้นรถไม่ได้ใช่ไหม?"
แล้วแกก็เดินไปหา พนง เก็บรถเข็นที่เดินผ่านมาพอดีให้ไป เรียก รปภ
พี่ รปภ มาจะช่วยปลดเกียร์เพื่อเข็นรถผมออกมาด้านหน้าเพื่อให้ผมขึ้นได้
แต่ผมบอกว่า "ไม่เป็นไรพี่ ผมอยากเจอเจ้าของรถ
รบกวนให้ห้างช่วยประกาศหาเจ้าของรถให้ที" .. .
ไม่นานคนขับคนแดงก็มา
แหม ถ้าผมซื้อหวยคงเหมือนหวยล๊อก เพราะไม่ต้องเดาก็ถูก
คุณลุงคนขับร่างกายแข็งแรงดีครับ
รีบเดินมาขึ้นรถ อาการบอกให้รู้ว่า แกรู้สึกตัวว่าจอดผิดที่
ผมขยับตัวไปหาทำท่าให้เปิดกระจกคุย
ผมบอกลุงแกว่า "คุณลุงครับ คุณลงจอดตรงนี้ ไม่ได้เลยนะครับ ..."
แกพยักหน้ารับทราบ
แกเลื่อนรถไปจอดฝั่งตรงข้าม
ผมเองก็เพิ่งสังเกตุ มองตามไปแกมากับครอบครัวเช่นกัน พ่อแม่ลูก
ก็ได้แต่หวังว่า คราวหน้าแกคงไม่จอดที่คนพิการอีก
อะนะครับ
คันถัดไปก็เหมือนกันครับ
บอกแล้ว ไม่ต่างกับหวยล๊อค ไม่ต้องเดา ถูกแน่ๆ
ก่อนขึ้นรถ พี่ผู้หญิงก็เดินมาส่ง แล้วบอกเบาๆ "แล้วเจอกันอีกนะคะพี่"
ชื่นใจ น่าดีใจ ที่ประเทศเรามีคนที่เห็นอะไร ไม่เหมาะไม่ควรแล้วไม่อยู่เฉย
เป็นความฝันสูงสุดของผมจริงๆ ครับ
เราต้องเพิ่มคนพี่ๆ ครอบครัวนี้ขึ้นเรื่อยๆ ครับ
สังคมบ้านเรา ยังอีกนานจริงๆ ครับ
ปัญหาที่จอดรถคนพิการมีหลายๆ ส่วน
ส่วนที่สำคัญที่สุด คือ สำนึกที่ดี ของพวกเราทุกๆ คน
ประเทศไทยมีทุกอย่างพร้อมมากกว่าเพื่อนบ้าน
ขาดก็แต่จิตสำนึกสาธาระณะนี่แหละครับ
ช่วยกันครับ
หากคุณยังแข็งแรง เสียเวลาหาที่จอดหน่อย
เดินไกลหน่อย ได้ออกกำลังกาย ร่างกายจะได้แข็งแรง
ผมเชื่อมั่นว่า ทุกๆ ท่านที่เข้ามาอ่านทุกท่าน
ไม่เป็นแบบนี้แน่นอนครับ!