จับมือทักทาย อย่าหมายว่าไม่สำคัญ

โดย...ดิลก ถือกล้า

ในการทำงานที่ต้องติดต่อกับต่างประเทศ การพบปะกันทักทายกันเป็นเรื่องที่จำเป็นและหลีกเลี่ยงไม่ได้ และการทักทายครั้งแรกเพียงสั้นๆ อาจจะสร้างความประทับใจในทางบวก หรืออาจสร้างภาพจำในทางลบได้ทั้งคู่

จากประสบการณ์ที่ผ่านมา สิ่งหนึ่งที่ได้สังเกตและได้เรียนรู้จากการ ทักทายด้วยการจับมือ มีความแตกต่างกันไปในแต่ละประเทศอย่างน่าสนใจ

ที่น่าสนใจกว่านั้นในความแตกต่างดังกล่าวได้สะท้อนความเป็นตัวตน สะท้อนวัฒนธรรม และวิธีคิดที่ซ่อนอยู่ในนั้น ผมอยากจะขอเล่าให้ฟังถึงความต่างของการจับมือทักทาย ที่ได้สังเกตเห็นในแต่ละเชื้อชาติ โดยผมขอเริ่มจากทางตะวันตกก่อน ดังนี้

การจับมือทักทายกับคนอเมริกัน คนอเมริกันเป็นพวกที่ชัดเจน ต้องแสดงออก ต้องแสดงตัวตน หรืออย่างน้อยต้องให้รู้สึกว่าเปิดเผยตั้งแต่ แรกเจอ

ดังนั้น การจับมือทั้งกับผู้หญิงหรือผู้ชายก็จะใช้มือขวายื่นไปพร้อมกับจับแบบกระชับแน่นสั้นๆ กล่าวทักทายพร้อมสบตา อย่าได้โกรธหากเขาเผลอบีบจนมือเรารู้สึกเจ็บ เพราะนั่นเป็นวิถีอเมริกันชนที่เขาเคยชิน

การจับมือทักทายกับคนฝรั่งเศส แม้จะเป็นคนตะวันตกเหมือนกัน แต่การทักทายโดยการจับมือจะมีความต่างกัน คนฝรั่งเศสจะไม่ได้เน้นการจับมือให้แน่น แต่จะเน้นการจับมือให้ครบทุกคน

เช่น ในห้องประชุมมีคนเข้าร่วม 20 คน ก็จะต้องพยายามจับมือให้ครบทั้ง 20 คนพร้อมทักทาย สบตา และหลังเลิกประชุม เราก็ต้องจับมือทักทายให้ครบกันทุกคน ถ้าหลบออกมาก่อนจะถือว่าเสียมารยาทมาก

นอกจากนี้ สำหรับคนฝรั่งเศสด้วยกันที่เป็นเพื่อนหรือเพื่อนร่วมงานที่คุ้นเคยกัน เขาจะทักทายกับแบบ “เลอบิส” คือ การเอาแก้มชนกันพร้อมกับทำเสียงดัง “จ๊วบ” นี่เป็นสุดยอดของการทักทายกันสำหรับคนฝรั่งเศสแล้ว

ลองมาดูทางฝั่งเอเชียบ้าง การจับมือทักทายมีลักษณะที่น่าสนใจ ดังนี้

การจับมือกับคนสิงคโปร์ ด้วยความเป็นตะวันตกที่อยู่ในความเป็นเอเชีย การจับมือกับคนสิงคโปร์ทั้งหญิงและชายก็ใช้แบบอเมริกันคือ กระชับ ชัดเจน แต่ไม่ต้องบีบมือแน่นมากเหมือนเวลาต้องจับมือกับคนอเมริกัน

การจับมือกับคนมาเลเซียและอินโดนีเซีย ทั้งสองชาติมีลักษณะเฉพาะของการจับมือทักทายกันที่ต้องระวังและใส่ใจคล้ายๆ กัน คือ การจับมือทักทายกับผู้ชายจะเป็นการจับเบาๆ แล้วน้อมตัวลงไปหา และอาจจะใช้มือซ้ายยกมาแตะที่หน้าอกของเราตอนที่เรายื่นมือขวาไปจับมือทักทาย

ขณะที่การจับมือกับผู้หญิง เราจะต้องระมัดระวังมาก หากฝ่ายหญิงไม่ยื่นมือมาให้เราจับก่อน เราจะต้องไม่ยื่นมือออกไป แต่จะทักทายด้วยวาจาแล้วโค้งให้ก็พอ

การจับมือกับคนเกาหลีและญี่ปุ่น ทั้งสองชาติจะมีธรรมชาติการทักทายกันด้วยการโค้งคำนับ

ดังนั้น เวลาที่จับมือทักทาย เขาจะติดการโค้งคำนับพร้อมกับการจับมือ และมากไปกว่านั้นคนเกาหลีเขาจะประคองมือซ้ายมาจับมือเราด้วยเพื่อเป็นการแสดงความเอื้ออารีอย่างสูงสุด

แต่หากว่าสาวเกาหลีเขาจับมือเราอย่างนุ่มนวลด้วยสองมือ ก็อย่าได้ตีความเป็นอย่างอื่นเลยเชียว

สิ่งที่ผมอยากจะบอกในท้ายนี้ก็คือ การจับมือทักทายบอกหลายอย่างที่อยู่ในนั้น มากกว่าแค่การจับมือ