ในวันที่ฟ้าเปลี่ยนสี

เธอเห็นท้องฟ้านั่นไหม ฉันเก็บเอาไว้ให้เธอและจะเป็นเช่นนั้นเสมอ... ถ้อยทำนองเพลงที่คุ้นติดหูใครหลายๆ คนแว่วดังมา จนทำให้ใครหลายๆ คนอดไม่ได้ที่จะแหงนหน้าขึ้นมองท้องฟ้า

ปุยเมฆสีขาวที่ตัดกับฟ้าสีครามดูช่างมีเสน่ห์เย้ายวนใจ ดังผลงานของจิตรกรฝีมือเอกที่บรรจงสร้างสรรค์ผลงานออกมาให้ใครๆ ชื่นชม

ประกายสีส้มที่เปล่งออกมายามอาทิตย์อัสดง คงเป็นอีกช่วงเวลาหนึ่งที่ทำให้ผู้คนหลงใหลจนพากันเฝ้ามองท้องฟ้าในช่วงเวลาดังกล่าว

ในทุกๆ ปี จะมีเสียงชัตเตอร์ที่ดังขึ้นจากกล้องถ่ายภาพของช่างภาพในทุกมุมของโลกที่พากันบันทึกช่วงเวลาของฟ้าสีคราม หรือแม้แต่ยามพระอาทิตย์ตกดิน ผมก็เป็นหนึ่งคนในหมู่ช่างภาพเหล่านั้น ที่มักใช้เวลาว่างชื่นชมกับความสวยงามของฟ้าที่เปลี่ยนสีไปในแต่ละวัน

ฟ้าสีครามที่ถูกแต่งแต้มด้วยสีสันต่างๆกันในแต่ละช่วงเวลา ซึ่งสำหรับผม นี่อาจจะเป็นเสน่ห์ที่สร้างความประทับใจให้กับใครหลายๆคน จนอาจจะทำให้ศิลปินบางคนใช้เป็นแรงบันดาลใจในการแต่งเพลง

นานแค่ไหนแล้วที่คุณไม่ได้ชื่นชมความงดงามของท้องฟ้า แม้จะเป็นสิ่งใกล้ๆ ตัว แต่ด้วยสภาพสังคม การแข่งขัน และความเร่งรีบที่เป็นอยู่อาจจะทำให้ใครหลายๆ คนลืมที่จะนึกถึงความสวยงามของท้องฟ้าใกล้ๆ ตัวก็เป็นได้