ไร้รอยต่อที่เมืองสตูล

33 ประเทศ 55 ทีมว่าว กว่า 170 ชาวต่างชาติ ร่วมใจสร้างสีสันบนฟ้าสีครามแห่งเมืองสตูล

โดย...จำลอง บุญสอง

33 ประเทศ 55 ทีมว่าว กว่า 170 ชาวต่างชาติ ร่วมใจสร้างสีสันบนฟ้าสีครามแห่งเมืองสตูล ดินแดนไร้รอยต่อระหว่างชนชาติและศาสนาของภาคใต้ โดยมีปีเตอร์ ลินซ์ วิศวะกรเจ้าของว่าวใหญ่ที่สุดของโลกที่กินเนสบุ๊กบันทึกไว้ เข้าร่วมด้วยช่วยกัน เช่นเดียวกับ George Peters “ว่าว ดีไซน์เนอร์” ติดอันดับท็อปเท็นของโลก

โดยในงานนี้มีองค์การบริหารส่วนจังหวัดสตูลเป็น “แม่งาน” มีอาจารย์ อมาตย์ สุปรานี ผอ.ฝ่ายการศึกษาและทีมงานผู้ไม่รู้จักเหน็ดไม่รู้จักเหนื่อยหมุนเครื่องจักรงานร่วมกับ “รอน สเปาดิ้ง” ฝรั่งใจไทยและแป๊ว ภรรยา ขับเคลื่อนงานอยู่เบื้องหลังและมีนักเรียนนักศึกษาจากวิทยาลัยชุมชนสตูล โรงเรียนเทคนิคสตูลเข้าร่วมด้วยช่วยกัน

งานว่าวสตูลจัดเป็นครั้งที่ 33 แต่เป็นการจัดงานว่าวนานาชาติครั้งที่ 6 ของเมือง

จากความเต็มที่ของ อบจ.สตูลและการออร์แกไนซ์ที่ยอดเยี่ยมของ “รอน สเปาดิ้ง” ผู้มีความผูกพันกับทีมว่าวทั่วโลก จึงทำให้การจัดงานว่าวนานาชาติครั้งนี้ของสตูล “ยิ่งใหญ่” เหนืองานว่าวนานาชาติครั้งใดๆ ในประเทศไทยที่ผ่านมา

ว่าวนานาชาติสตูลจัดขึ้นหลังงานว่าวนานาชาติของ “ปาเซ กูดัง” (Pasir Gudang International Kite Festivals 2013) ที่รัฐ “ยะโฮร์บาห์รู” ประเทศมาเลเซีย เมืองที่นับญาติเป็นเมืองพี่เมืองน้องกับสตูล นักว่าวที่ไปร่วมงานโน้นจึงเดินทางมาร่วมงานนี้กันแบบต่อเนื่องทั้งทางรถยนต์และเครื่องบิน

นี่เป็น “ครั้งแรก” ที่ “เมียนมาร์” ส่งทีมว่าวมาร่วมงานว่าวนานาชาติ โดยมีว่าวงูและว่าวชนิดใช้สายป่านตัดเชือกเข้าร่วมงาน โดยว่าวของพม่าต้องแยกออกไปเล่นห่างจากว่าวสวยงามจากประเทศต่างๆ จะบอกว่าว่าวประเภทนี้เมืองไทยเองก็เคยมีเล่น นอกเหนือจากจุฬาปักเป้า ว่าวสนามหลวงของไทย

Thet Thet Mar ผู้เป็นผู้ประสานงานกล่าวว่า ไม่เพียงแต่ความงามและความน่าเที่ยวของสตูลเท่านั้น เธอยังสนุกกับคายักไปตามลำน้ำมาก เธอกล่าวว่าเมียนมาร์กำลังเปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดี ส่งผู้คนออกนอกประเทศมากขึ้นเรื่อยๆ และครั้งนี้เป็น “ครั้งแรก” ของเมียนมาร์ที่สมาคมกีฬาพื้นบ้านของเมียนมาร์เข้าร่วมงานในประเทศไทย โดยมี Tun Lin Thaung ประธานสมาคม มาเอง

ว่าวบินสูง (ว่าวนก) ซึ่งเป็นว่าวพื้นบ้านของท้องถิ่นภาคใต้ตอนล่างมีการแข่งขันชิงถ้วยพระราชทานของสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดา ทีมว่าวจากตรัง ยะลา สงขลา และสตูล ส่งทีมของตนเข้ามาแข่งขันกันนับสิบๆ ทีมเช่นเดียวกับว่าวควายของชนชาติมลายูที่ส่งเสียงก้องยามทะยานบนฟ้า

งานนี้แม้ไม่ได้รับการขานรับจากสื่อส่วนกลาง ไม่ได้รับการสนับสนุนเงินทองจาก ททท. หรือกระทรวงท่องเที่ยวฯ มากมายนัก (เพราะอาจจะเอาเงินไปเทให้สุพรรณหมด) แต่ผลลัพธ์ที่ได้ก็คือชื่อเสียงของชาติบ้านเมืองและจังหวัดที่ชื่อได้ว่าเป็นจังหวัดที่น่าอยู่ที่สุดแห่งหนึ่งของประเทศภายใต้สถานการณ์ที่ร้อนแรงของสงครามประชาชน

แม้ว่าจะมีความพยายามที่จะนำนักเล่นว่าวนานาชาติไปเล่นว่าวที่ทะเลแหวกที่ยาว 5 กิโลเมตรของสตูลจะไม่ได้ผลนักเพราะเกิดลมฝนกระหน่ำเสียก่อน แต่ก็ทำให้ชาวต่างชาติเหล่านั้นได้เห็นความดิบๆ ของจังหวัดที่ถูกขนานนามว่า The Last Vergin of Andaman ได้เป็นอย่างดี

การนำนักว่าวไปถ้ำภูผาเพชร ไปล่องคายัก ทำให้คนเหล่านั้นได้รับความสนุกสนาน นี่คือการโฆษณาที่ไม่ต้องโฆษณา

และด้วยอัธยาศัยใจคอของคนสตูลที่ยังเต็มไปด้วย “ยิ้มสยาม” ทำให้การต้อนรับขับสู้ภายใต้งบประมาณอันจำกัด สร้างความประทับใจให้แก่ 170 นักว่าวได้อย่างดียิ่ง และด้วยประสบการณ์ ผมเชื่อว่าปีหน้าจะมีนักว่าวจากทั่วโลกมาช่วยโฆษณาให้เมืองไทยไม่ต่ำกว่า 200 ชีวิตที่สตูลเมืองแห่งมิตรภาพไทยพุทธ ไทยมุสลิมนี้แน่นอน

ปล.ร้านอาหารที่อยากจะแนะนำท่านผู้อ่านเวลามาเที่ยวที่เมืองสตูลก็คือร้าน “ตุมหนา” ร้านที่ว่า ขายก๋วยเตี๋ยวเนื้ออร่อยมากถึงมากที่สุด อีกร้านที่แนะนำไม่มีชื่อร้านเป็นร้านขายข้าวแกงของท้องถิ่น แกงที่อร่อยมากของร้านนี้คือแกง “ตอแมะ” หรือแกงกะหรี่ปลา ปลาที่เขาเอามาทำคือปลา “อีคุด” ปลาอีคุด เป็นปลาทะเลที่ทำแกงตอแมะได้อร่อยและ “ไม่คาว” ทำเลที่ตั้งของร้านนี้อยู่ตรงข้ามกับโรงแรมสินเกียรติเก่า ข้างๆ ร้านเป็นร้านกาแฟเก่าแก่ที่คนมานั่งสมาคมกันทุกวัน โรตีที่นี่ยอดมากกกกกก

เบอร์โทรของร้านตุมหนาคือ 08-3658-8895 ส่วนร้านแกงตอแมะผมไม่ได้ถาม ไปสืบกันเอาเองนะครับ!