สามคนบนเตียง

นับตั้งแต่ที่ผมมีลูกได้เรียนรู้ความหมายของ“ชีวิต”ลึกซึ้งขึ้น

ไม่ใช่ชีวิตที่มีแต่“ตัวเรา”หรือภรรยาอีกต่อไปแต่มีอีกหนึ่งชีวิตที่เราทิ้งเขาไม่ได้

หลังมีลูกเราอาจสูญเสียเวลาส่วนตัวไปจากเมื่อก่อนมีเวลามากมายเดินไปสู่ฝันแต่เมื่อตัวน้อยกำเนิดมาจึงต้องทุ่มเทเวลาทั้งหมดไปให้เขาที่กำลังเติบโต

วิถีหลายอย่างต้องเปลี่ยนไปบน“เป้าหมายชีวิตใหม่”คือครอบครัวนอนได้น้อยลงจะดิบๆแบบเดิมไม่ได้ต้องรู้จักใส่ใจในรายละเอียดแต่ก็เหมือนกับพ่อแม่ทุกคนในบรรณพิภพนี้ตั้งแต่รุ่นคุณทวดปู่ย่าตายายเพื่อนฝูงที่ล้วนผ่านการเป็นพ่อแม่ด้วยความเหน็ดเหนื่อยทั้งนั้น

ทว่าความยากลำบากเหล่านี้หาใช่ความทุกข์แต่เป็น“ความสุข”ที่เต็มใจทำ

ความเปลี่ยนแปลงที่ใกล้ตัวที่สุดคือตอนนอน

แต่ก่อนผมกับภรรยานอนกันสองคนตอนนี้มีสมาชิกใหม่มานอนแทรกอยู่ตรงกลางทุกคืน

เราสามคนเริ่มนอนเตียงเดียวกันก็ร่วมปีหลังจากก่อนหน้านี้เจ้าหนูเริ่มไม่อยากนอนเตียงเขาเพราะอาการติดแม่

บรรยากาศตอนนอนจึงต้องเบียดเสียดผมกับภรรยาแทบกระดิกตัวไม่ได้ในเตียงที่ค่อนข้างแคบแต่รู้สึกอบอุ่นที่ได้ใกล้ชิดกัน

หลายครั้งผมกลัวนอนทับแขนขาเขาพยายามแยกนอนต่างหากเอาเสื่อมาปูนอนบนพื้นแต่ก็ไม่สะดวก

ลึกๆแอบคิดถ้าเราไปนอนพื้นคนเดียวเดี๋ยวลูกจะห่างพ่อมากขึ้นไปอีกเพราะตอนเขาตื่นจะเห็นแต่หน้าแม่คนเดียวถ้ามีพ่ออยู่ข้างๆอีกคนก็น่าจะชำเลืองมามองเราเกิดความซึมซับบ้าง

ความผูกพันระหว่างพ่อกับลูกย่อมน้อยกว่าแม่เป็นทุนเดิมเพราะฝ่ายหญิงตั้งท้องให้นมลูกดังนั้นช่วงเวลาที่พ่อจะได้ใกล้ชิดลูกที่สุดก็ตอนนี้แหละ

ความคิดที่จะแยกไปนอนจึงต้องพับลงเว้นแต่ในอนาคตถ้าเบียดกันจนไม่ไหวจริงๆ

ด้วยความที่เขาชอบนอนกลิ้งไปมาครั้งหนึ่งผมกับภรรยาตกใจเมื่อตื่นมาไม่เห็นเขาอยู่ข้างๆนึกว่าร่วงตกเตียงเป็นอะไรไปแล้วโน่นแน่ะพลิก4ตลบไปอยู่ปลายเท้า!!เลยต้องคอยช้อนตัวเขาให้ขึ้นมาที่หัวเตียง

บางครั้งเจ้าตัวเล็กก็ไปแทรกระหว่างหมอนเราสองคนหรือตะกายขึ้นไปนอนคว่ำบนอกแม่เหมือนลูกหมีโคอาลาไม่ผิดเพี้ยน

แต่ก็บางครั้งอีกบาทาเจ้าตัวน้อยก็มาแปะที่หน้าผมเต็มๆ

เวลาผมเสร็จงานกลับมาตอนดึกเห็นลูกนอนท่าเดียวกับแม่งอเข่างอแขนเหมือนกันเปะ๊ดแูล้วก็อมยิ้มเลยตอ้งแอบถา่ยภาพไว้ให้ดูตอนเช้า

เช่นกันเวลาได้เห็นลูกนอนท่าเดียวกับผมที่ภรรยาถ่ายไว้ให้ก็สุขใจทุกทีหยิบมาดูตอนทำงานช่วยให้หายเหนื่อยได้

พอนอนไปนานๆหลายวันหลายเดือนก็เกิดความเคยชินจะนอนท่าไหนไม่ให้ไปแซนด์วิชเจ้าตัวน้อย

ส่วนใหญ่ผมจะตะแคงขวาชิดกำแพงภรรยาจะตะแคงซ้ายอยู่ขอบเตียงส่วนลูกอยู่ตรงกลางเป็นท่านอนที่ถูกบังคับด้วยวิถีธรรมชาติ

ครั้งหนึ่งผมอึ้งนิดๆเมื่อเขาปฏิเสธพ่อก็ตอนเขาตื่นใหม่ๆกำลังงัวเงียคลอเคลียแม่ได้ที่ผมขอซุกเข้าไปด้วยแต่ตัวน้อยหวงแม่มากบอกให้พ่อเขยิบออกไปแล้วเอาเท้ายันเรา

ไม่ว่าจะอย่างไรแต่เวลาเราได้กอดกันสามคนรู้สึกชื่นใจดีจัง